United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Fra Felice, waar is de kat?" "De kat, signor?" "Ja, de kat van 't klooster, wie ik altijd melk geef. Waar is zij?" "Zij is in een rattenval geraakt." "Wat zegt u, fra Felice?" "De kat is met haar staart in de val gekomen en kon zich toen niet bevrijden. Zij heeft zich naar een der ramen gesleept en is van honger gestorven." "Wat zegt ge daarvan, donna Micaela?"

Voor zijn voorspellingsgave kreeg fra Felice zulke groote aalmoezen, als hij zwierf door de Etnasteden, dat hij een rijke man had kunnen zijn; maar hij besteedde alles voor het klooster. Nog grooter zorg had fra Felice voor de kloosterkerk. Die was in oorlogstijd ontheiligd geworden door bloedigen strijd en andere wandaden, zoodat de mis niet meer daarin gelezen mocht worden.

Hoewel velen vonden, dat men trachten moest de klokken vast te binden, was er niemand, die den moed had het voor te stellen. Want men waagde het niet Gods stem tot zwijgen te brengen. Ook durfde niemand zeggen, dat het een list van den ouden fra Felice kon zijn om geld te verzamelen. Fra Felice was bemind, en degene, die dat zei, zou slecht te pas zijn gekomen.

Donna Micaela vond het vreemd dat fra Felice zoo vertoornd was op miss Tottenham. Was zij in zijn klooster geweest en had zij fresco's van de wanden gehaald, of wat had zij anders gedaan? Want fra Felice had gedurende zestig jaar gewoond in het groote Franciscanerklooster, dat buiten de porta Etnea ligt, vlak naast de kerk van San Pasquale.

Het scheen fra Felice plotseling, dat de wanden zijner kerk bedekt waren met schilderijen en purperen kleeden, licht straalde boven het altaar, gezang klonk van het koor, en over den geheelen vloer lagen knielende, biddende menschen. Alle heerlijkheid, die men slechts kon droomen, zou zijn arme oude kerk ten deel vallen, nu zij een der machtige wonderdoende beelden bezat.

Maar toen hij in het hotel kwam, was de Engelsche van gedachten veranderd en zij had hem het kostbare Madonnabeeld niet willen geven. Daarvoor in plaats had zij hem een klein vuil, in lompen gehuld beeld van het Christuskind geschonken, waar zij zonder spijt van scheiden kon. Ach! de oude fra Felice was zoo vol vreugde en verwachting geweest en nu was hij zoo teleurgesteld.

"Op vele plaatsen," zegt hij, "komt het mij voor, dat zij het niet is, die tot mij spreekt; maar de H. Geest, die zich door haar openbaart." Nadat hij haar werken in het licht had gegeven, wilde Fra Luis, bezield door zijn heerlijk onderwerp, het leven beschrijven der heilige, die hij vereerde, en wier zieleleven hij had verstaan.

In dit verband moet een boek genoemd worden, dat als kunstwerk niet hoog geschat wordt, maar dat toch groote beteekenis gehad heeft door de aandacht, die het getrokken heeft, en door den invloed, dien het op de litteratuur der eerstvolgende jaren geoefend heeft. In 1885 wekte Hans Jæger opzicht met zijn roman Fra Kristiania Bohemen.

Ik wist niet, hoe het toeging, donna Elisa, het was een Godsgave." "Het arme volk zal u zeer missen, fra Felice," zei donna Elisa. Fra Felice glimlachte: "Ze geven niets om mij op Zondag of Maandag, als de trekking pas geweest is," zei hij. "Maar Donderdags en Vrijdags en Zaterdagsmorgens komen zij tot mij, omdat iederen Zaterdag de loting is."

"Donna Elisa," zei fra Felice, "ik heb een erfenis weg te schenken. 't Heeft mij den ganschen dag zorg gebaard, want ik wist niet aan wien ik die zou nalaten." "Fra Felice," zei donna Elisa, "wees daarover niet bezorgd. Er is geen mensch, die een goede gave niet gebruiken kan."