United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoo ge lust hebt, kom van avond in de herberg "Het zilveren schip", waar ge mij vinden kunt." Fantine kwam geheel verstoord te huis en verhaalde de zaak aan de goede buurvrouw Margaretha: "Kunt ge zoo iets begrijpen? Is 't niet een afschuwelijke kerel? Hoe kan men zulke lieden door het land laten trekken!

Er zijn vele dergelijke deugdzamen in de laagste rangen der maatschappij; eenmaal zullen zij in de hoogste zijn. Dit leven heeft een volgenden dag. In de eerste dagen was Fantine zoo beschaamd geweest, dat zij niet had durven uitgaan.

Een gedeelte van den nacht bracht zij ijlend en luid sprekend door. Eindelijk viel zij echter in slaap. Tegen den middag van den volgenden dag ontwaakte Fantine. Dicht bij haar bed hoorde zij ademen; zij schoof de bedgordijn open en zag dat de heer Madeleine naast haar stond en iets boven haar hoofd aanschouwde. Zijn blik was vol medelijden en angst, en biddend.

Op deze kronkelpaden des heuvels van het Pantheon, waar zooveel avonturen aangeknoopt en ontbonden worden, had Fantine Tholomyès lang ontvlucht, doch zoo, dat zij hem telkens weder ontmoette. Er is een manier om iemand te ontwijken, die veel van zoeken heeft. Kortom, de Idylle begon. Blachevelle, Listolier en Fameuil vormden een groep, waarvan Tholomyès het hoofd was. Hij bezat de geestigheid.

De liefdezusters hadden deze verachting gevoed, met de versterking, welke de godsdienst er aan geeft. Maar in weinige dagen had Fantine haar ontwapend. Zij gebruikte allerlei deemoedige en zachte woorden, en de moeder in haar verteederde aller hart.

Favourite klapte bij hun vertrek in de handen en zeide: "'t Begint prettig." "Blijft niet te lang weg," lispte Fantine. "Wij wachten u." Toen de meisjes alleen waren, gingen zij twee aan twee, op de ellebogen geleund, voor de ramen staan, en praatten van het eene raam tot het andere met elkander.

De nieuwsgierigheid is even hongerig als de gulzigheid. Toen Fantine binnenkwam zonk zij in een hoek, bewegingloos en stom, ineengedoken als een angstige hond. De sergeant der wacht zette een brandende kaars op de tafel. Javert ging zitten, haalde een gezegeld blad papier uit zijn zak en schreef. Deze soort van vrouwen zijn door onze wetten geheel aan de willekeur der politie overgeleverd.

Sedert onheuglijken tijd bestond te M. sur M. de eigenaardige industrie der namaking van het Engelsch git en der Duitsche zwarte koralen; maar deze industrie had steeds gekwijnd, uithoofde der duurte van de grondstoffen, die op het fabrikaat nadeelig werkte. Toen Fantine te M. sur M. terugkwam, was een algeheele omkeering in de fabrikage der "zwarte artikelen" ontstaan.

En inderdaad deden aanvallen van hoest Fantine schier bij ieder woord afbreken. Fantine morde niet; zij vreesde dat zij door te harstochtelijke klachten het vertrouwen had geschaad, dat zij wilde inboezemen, en nu begon zij over onverschillige zaken te spreken. "Montfermeil is een lief plaatsje, niet waar? Des zomers doet men er pleiziertochtjes heen. Gaan de zaken van Thénardier goed?

"Het arme paard!" zuchtte Fantine. "Nu gaat Fantine waarlijk de paarden beklagen?" riep Dahlia. "Kan iemand iets dommers doen!" Te zelfder tijd keek Favourite, die de armen kruiste en het hoofd achterover wierp, Tholomyès strak in de oogen en zeide: "En waar blijft nu de verrassing?" "'t Is waar. Het oogenblik is gekomen," antwoordde Tholomyès.