Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Op het oogenblik bijvoorbeeld, heb ik tweehonderdvijftig gulden liggen; kan je die gebruiken, dan zijn ze tot je dienst. Mag ik ze je geven? Zij rees reeds op om hare schrijftafel te ontsluiten, maar hij vatte hare hand met iets als aandoening. Elly... Elly... neen Elly... dat niet... Ik dank je, ik vind het allerliefst van je, maar ik zou ze je moeilijk in den eersten tijd kunnen teruggeven...
Kom, ik zou maar beneden komen, luie meid, maar laat mij je eerst flink zoenen.... van harte hoor! en hij drukte zijn lippen op haar beide wangen, terwijl zij glimlachend liggen bleef. En hier is een kleinigheid voor je, Elly.... ik hoop dat het je bevallen zal! vervolgde hij, terwijl hij haar een étui overhandigde. Zij lachte even.
Waarom vraag je dat, Elly? vroeg zij. Het was de eerste maal, dat zij met Eline sprak over Otto, nadat hun engagement verbroken was. Ach, ik zou graag willen weten, of hij het zich erg heeft aangetrokken, en of hij nu gelukkig is. Ontmoet u hem nooit? Ik heb hem een enkele maal bij mijn zwager gezien op de Princessegracht. Hoe ziet hij er uit?
Paul had een afspraak met kennissen en nam afscheid en ook Henk stond op om te vertrekken. Mag Betsy je morgen komen zien? fluisterde hij, een beetje angstig. Zij zag hem vaag glimlachend aan en drukte zijne hand. Zeker! sprak ze. Geef ze een zoen van me, zal je...? En hoe is Ben, is hij groot geworden? O, een kolos van een jongen; je zal hem morgen ook zien. Nu adieu, dag Elly, slaap lekker....
Maar Elly, natuurlijk geloof ik je! Zij keek hem opeens gemaakt boos aan en schudde verwijtend met heur kopje. Alweêr Elly, fluisterde zij. O ja.... hoe dom van me; nu, ik geloof wel, dat ik iets weet! fluisterde hij verrukt terug. Wat conspireeren jullie toch? vroeg Henk nieuwsgierig.
Zij zocht in het gewoel der in- en uitstappende reizigers naar Paul; zij wist, dat hij haar zou komen halen en zij schrikte eensklaps, toen zij eene bekende groote gestalte door de anderen heen zag dringen, naar haar toe.... Henk! riep zij. Hij hielp haar uitstijgen en zij viel bijna in zijne armen, terwijl Paul, die hem volgde, haar ontlastte van heure handbagage. Elly... lief kind!
Emilie wilde Eline's cadeaux zien, sierlijke kleinigheden, enkele bouquetten, op een tafel geschikt om een groote mand vol bloemen en vruchten. Wat een heerlijke corbeille! riep Emilie. Perziken, druiven, rozen, prachtig! Van wie, Elly? Van Vincent; charmant, vindt je niet? Ik wou, dat ik ook zulke galante neven had.... Cht, stil, fluisterde Eline.
Nu, dag Elly, adieu, misschien wel tot weêrziens... Zij kuste hem nogmaals, de oogen vol tranen en terwijl hij wegging, zonk zij op den divan neêr en knikte hem voor het laatst toe. Hij verdween, de deur achter zich sluitend. Een pooze tuurde zij op die deur.
Adieu, Henk, tot morgen zeker. Adieu.... Henk vertrok en mevrouw geleidde Eline naar boven, naar heure kamer. Ik kan je vooreerst geen zitkamer geven, Elly! sprak zij op de trap. Tenminste niet zoolang Paul nog bij me is. Waar denkt hij dan naar toe te gaan? Hij wil op zich zelven wonen en dat is beter ook voor een jongmensch, niet waar?
Doet het je veel verdriet, dat ik weg ga? Zeg, hadt je me nog langer bij u willen houden, met mijn ondankbaarheid en mijn drift? Zij liet zich op een kussen aan mevrouws voeten neêr en zoende haar hand. Mevrouw streek Eline zacht over het voorhoofd. Verdriet.... verdriet doet het me, ja Elly! stamelde zij. Maar toch is het beter dat je gaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek