United States or Kuwait ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wij kunnen het beproeven. Zien wij verder: Willem Bartelsz. en Co. te Enkhuizen schrijven, dat zij op ons trekken zullen. Eilieve! Mijnheer Wijdveld! Hoe staat onze rekening met dat huis? Mij dunkt, wij moeten reeds in avans voor hen zijn." "Zoo is het, Mijnheer!" zeide de Boekhouder, het folio opslaande. "Daar zal over geschreven dienen te worden," zeide Van Baalen: "dat kan zoo niet gaan."

Eilieve, wat baat 'n purperen Kieswet, als dochters die zich lieten geboren worden op de trappen van den troon ... maar laat ons Willem's verhaal niet vooruit loopen. Het haartje zou de stad beschermen. Dit hadden de goden beloofd, en goden liegen niet. Heel oppervlakkig geoordeeld, zou dus onze Nisus geen leger noodig gehad hebben, tegen welken vyand ook.

"Eilieve!" zeide de Ridder: "waar gaan wij nu weer heen?" "Thans zal het gelukken," zeide de schipper: "wij zijn boven den wind en krijgen zoo dadelijk hoog water. Met een paar gangetjes zijn wij er!" De Ridder nam geduld, en de armen over de borst kruisende, sloeg hij een aandachtig oog op de Friesche kust.

En waarom toch! Had niet, lang geleden reeds, diezelfde Femke hèm 'n kus gegeven, en toen geheel uit eigen beweging? En... die nieuwe broerschap? Eilieve, waarom zou dit nu op-eenmaal meer beduiden dan de oude betrekking van "vrindje" waarop hy altyd zoo had aangedrongen, en die hem nooit geweigerd was?

Ik zeg juist andersom: wie dáár wanhoopt, had nooit behoorlyken grond voor z'n hoop! "Maar, eilieve... dat is de ware echte oude: zal-i, zal-i-niet-litteratuur!" Ja, lezer! In stipt-letterlyken zin, ja! Maar overigens? Meent ge dat ik Wouter in den hemel helpen kan, zonder hem te leiden langs

Ik weet wel, dat gij dit als hoogst belangrijk beschouwt, maar gij zult nog grooter dingen hooren. De rol, die de Zelfzucht speelt in dienst van haar zuster de Zotheid. Eilieve, zal iemand, die zichzelf haat, ooit iemand kunnen liefhebben? Zal hij met een ander eendrachtig samenleven, die met zichzelf in tweedracht verkeert?

~Vleierij.~ De Thraciërs, eenige weldaden willende vergelden, hun door Agezilaus bewezen, kwamen hem vertellen dat zij hem heilig verklaard hadden. "Waarlijk!" zeide hij, "heeft uwe Natie het vermogen, van wien zij wil, een God te maken? Eilieve! maakt dan een God van een uwer, en als ik zie dat 't hem goed bekomen is, zal ik u dank weten voor uw beleefdheid."

»Komaan! dat zal wel gaan, daar is alles wat wij hebben moeten, op de militiezaken na. Ja! dat's erger, die zijn niet van mijn departement.... als nu sinjeur Verjuus maar meewerken wil, dan is het niemendal! Wacht eens, mijn factotum zal er wel raad op weten." En opwippende liep hij naar eene zijdeur in het vertrek, opende die en riep door de reet heen. »Eilieve Mosje! kom eens even hier."

Ik heb den lezer in-staat gesteld ze zelf te schryven, en noodig hem daartoe uit. Maar eilieve, zou er in onze Tweede-Kamer inderdaad geen plaats zyn voor al die kinderen der heeren VAN 'T EEN-OF-ANDER en myner fantazie? Is dit waar? Zeker! Duizend-en-één individuen kunnen niet geplaatst worden op slechts zeventig orakel-drievoeten. Welk nut doet dan de enkele dien men daar wèl plaats geven kan?

Eilieve, waardoor wel is men tot de overtuiging gekomen, dat het laatste element en de basis der vaste deelen van het menschelijk lichaam de maagdelijke Aarde is, die slechts uit een enkel bestanddeel bestaand en zich zelf steeds gelijk blijvend, saamgehouden wordt door een olieachtige lijm in haar midden, die eveneens zeer vast is? Zoo ver komt zeker niet de scherpzinnigheid der anatomen.