Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
"In Gods naam dan, daar heb je vier gulden op een maand, met terugkoop voor vier-gulden-vijftig; 'k zal even het briefje schrijven." Terwijl hij aan het lessenaartje het bewijs van recht tot wederinkoop schrijft, vraagt de oude man: "Hoe heet je?" "Weduwe Juttner, Goudsbloemdwarsstraat, boven 't water- en vuurhuis." "Zoo, ben je weduwe?" "Al zeven jaar. Maak toch voort." "Is dat je eenigst kind?"
Weet gij de schandelijke praatjes, welke die lafbek omtrent mij heeft durven houden in tegenwoordigheid van menschen, op wier achting ik prijs stel? Weet gij, dat hij met boosaardigen laster mijn goeden naam, het eenigst dat ik op aarde het mijne kan noemen, heeft aangerand?" "Ik weet dit alles," zeide Eugenio: "doch ik weet ook, dat de wijze zich aan geen zotteklap stoort."
'k Wil hem heel mijn rijke hoeve geven, Hij ontfangt mijn zilver ten geschenke, Hij wordt meester over al mijn kudden: 'k Word zijn slaaf naar lichaam en naar ziele!" Tot het volk sprak aldus Ojan-Pavo, Maar de landjeugd deinsde met ontzetting; Doodlijk zwijgen was het eenigst andwoord: Niemand die het waagstuk dorst beproeven.
Liesje wou natuurlijk altijd de spelletjes kiezen, die er gespeeld zouden worden. En de schoolmeisjes zeiden niet: "Och, laat Liesje maar den zin hebben, ze is ook eenigst kindje." Neen, de schoolmeisjes zeiden: "Je kunt niet altijd je zin hebben', speel ook eens, wat wij prettig vinden!" Dan vond Liesje de meisjes "nare kinderen," maar zelf was ze niet naar, och, neen.
Een kwaad gerucht maakt weinig vrienden! De ~Stroeve~ en zijn dochter hadden ze dan ook niet, straksgenoemde meisjes uitgezonderd, en een invloedrijk burger in de kolonie jonker Swaap genoemd. Nooit was deze in de Velden, of hij ging bij den ~Stroeve~ aan, en jonker Swaap's huis was dan ook bijna het eenigst in 't dorp, dat deze en zijne dochter somwijlen bezochten.
't Eenigst geluid was de zoevende stormwind, en iedere stem werd verwaaid. Toch kraakte er hout, en rammelde er een ketting, en plots kon men den stuurman verstaan, die uitriep: "Te loevert is een schip." Wit waren de zeilen, een nevel gleed voorbij, w
Welke gebreken de Boeren te veld ook hadden, men kan niets anders zeggen, dan dat zij hun krijgsgevangenen behandelden. Ofschoon de wisselwachter jaren lang door zijn buurman op allerlei wijzen beleedigd was, toonde hij zich zoo , dat hij in de ure des gevaars het eenigst kind van zijn buurman met eigen levensgevaar van een wissen dood redde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek