Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Of zal die officieele en particuliere belangstelling en dat initiatief .... echt Hollandsch, ook weer zoo lang op zich laten wachten, totdat het te boek stellen van al die gegevens ..... niet meer mogelijk zal zijn!.... III. DE BESCHRIJVING VAN DE NEDERLANDSCHE NATIONALE KLEEDERDRACHTEN IN DE VERSCHILLENDE PROVINCI
Zij zal zich doen kennen als zeer veelzijdig, maar tevens als een gesloten geheel; als een rijke schat en volmaakte eenvoud; als een zeer beschaafd, flink ontwikkeld wezen en toch oorspronkelijk; als eene sterk sprekende, echt menschelijke persoonlijkheid en eene volkomen openbaring van het innig vrouwelijke.
Maar bezwaren; hij had ze... Lili was nog zoo jong, nog zoo een echt kind; was het niet beter, dat ze zich nog niet bond en liever eens rond bleef kijken, of de ware Jacob niet ergens anders school?
Jasses wat een zwager. En als i z'n witte vest aan had! En die oogen. Zoo echt een heer, die bij den weg naar nix anders kijkt dan of i ook een kennis tegen komt. En zoo slap. Hoe kon Em tegen zoo'n man aanstaan! Zij leunde nog liever tegen een dennestam. Nee dan was Coba heel wat beter af. Zoo'n man als een zee!
Ineens grepen ze elkaar weer vast en sprongen opnieuw de kamer rond. Daar zag Nel de piano. »Moe, nou moet u spelen: »Naar buiten.« Dat hebben we zoo vaak gezongen, als we in de stad bleven. En nou gaan we echt naar buiten.« »Ja, moe; u spelen en wij zingen«, riep Jo. Moe speelde den laatsten tijd niet veel: ze had er meestal weinig lust in. Maar nu was ze ook vroolijk. Naar Buiten.
"Pas op, dat Leni ons niet hoort," zei Hans. "Leni morgen jarig," zei Fritsje. "Ja, Leni krijgt iets heel moois," zei Hans gewichtig. "Ja," zei Bob, "Leni krijgt een echt kuikentje, omdat ze zooveel van kuikentjes houdt." "Waar is het?" vroeg Frits belangstellend. "Kom maar mee, het ligt in dezen koffer," zei Hans, terwijl hij den koffer open deed. Nieuwsgierig keek Frits er in.
Hedwig, die eerst bij de deur was blijven staan, liep nu met een fiere houding, "echt Flinkie-achtig" vonden de kinderen, naar Miss May toe en week niet van hare zijde, een handelwijze, waarvoor Miss Rench niets over had dan een minachtend schouderophalen.
De vader en Marleentje hoorden het en gingen naar buiten; er ging rook en vuur en vlammen op van die plek, en toen dat voorbij was, stond daar het broertje; hij nam zijn vader en Marleentje bij de hand en alle drie waren echt vergenoegd, en zij zijn in huis gegaan en zijn aan tafel gaan zitten eten.
Ned kon zijne vreugde niet bedwingen, hij stelde zich aan als een gevangene, die aan zijne cel ontsnapt is, en hij dacht er niet aan dat hij er weder in moest. "Vleesch," riep hij herhaaldelijk, "vleesch zullen wij dan proeven, en welk vleesch! Echt wild! Geen visch!
Neen, wat bliksem,... het zou iets moeten zijn voor scheepskapiteins en stuurlui en ... en echt nette menschen, zie je. REGINE. En dan zou ik...? ENGSTRAND. Jij zou mij daarbij moeten helpen, ja. Alleen zoo maar voor den schijn, dat begrijp je wel. Je zult het waarachtig niet moeilijk hebben, kindlief. Je kunt het net zoo goed hebben als je maar wilt. REGINE. Jawel ... o ja!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek