United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen wij voorbij het koffiehuis kwamen, verzocht een man, die op den drempel stond, ons om binnen te treden. Barberin vatte mij bij mijn oor en liet mij eerst binnengaan; daarop sloot hij de deur. Ik gevoelde mij een weinig geruster; het koffiehuis scheen mij geen gevaarlijke plaats toe; en dit was het koffiehuis, waar ik zoo langen tijd reeds heen had willen gaan.
En nu schreed hij over den kleinen drempel en betaalde. En zag de kameraden weinig in aantal in de kleine zaal. Hij ging zitten stil met hen aan de tafel, en wachtte tot de andren zouden komen. Het was een kleine leering-avond van enkelen waar de vreemde kameraden zouden vertellen hoe het bij hen was. En klaar scheen de lucht door de ruiten binnen. De avond was blauw buiten, binnen bruin.
Er werd bescheiden op de deur geklopt. Entrez! riep de zoon met een plechtige stem. De deur ging open en een grijze gedaante stond fiks, hakken bij elkaar, linkerhand langs den broeknaad, rechterhand aan rechterslaap, groetend op den drempel. Entrez, entrez, herhaalde Bollekens junior. De man kwam binnen en een tweede volgde, met precies hetzelfde manuaal.
Wanneer het pistool geheel onzichtbaar geworden was, sliep hij gewoonlijk door de gecombineerde werking van de tabak en het laudanum in en meestal verliet zijn droefgeestigheid hem op den drempel van zijn droomen. Doch dien avond had Jacques al zijn tabak opgerookt en was het pistool volkomen onzichtbaar geworden, en nog was hij steeds bitter droefgeestig.
Geen deskundige zijnde, gevoel ik nooit eenigen aandrang om zulk eene fabriek te gaan bezichtigen; gebeurt het mij eene enkele maal dat ik haar drempel moet overschrijden, dan is de algemeene indruk in de hoogste mate onaangenaam, en wensch ik niets liever dan dit lokaal, waar oog en oor, gevoel en smaak om het zeerst worden gekwetst en beleedigd, zoo spoedig mogelijk te verlaten.
Helaas, 'k ben geen d'Annunzio, Romain Rolland of Doyle en zoo, ik mag ze alleen benijden,.. ik ben een Nederlandsch soldaat »die wachtend aan den drempel staat, die nimmer heerschers binnenlaat en die zijn wachtpost nooit verlaat en die zijn tijd moet beiden«. ...'t Wordt mij zoo schrikkelijk benauwd! 'k heb nog eens op mijn pen gekauwd. Hoe langzaam gaan de uren.
Op deze wijze werd ook het hoofd van Ali, den woesten pasja van Janina, naar Konstantinopel gevoerd, en daar op een zilveren schotel gedurende negen dagen tentoongesteld. Wanneer men den drempel van de hoofdpoort overschreden heeft, bevindt men zich op eene groote, onregelmatige en zeer lommerrijke binnenplaats, omringd van gebouwen, die zich echter door niets bijzonders onderscheiden.
De portaaldeur ging open en Van Belleghem verscheen op den drempel, breed en zwaar in 't schijnsel van den lichtkring. Ha! zij-je doar eindelijk! 'K miende da ge ginder ging blijve sloapen! lachte hij vettig. Fonske wou, ondanks Van Belleghem's aandringen, niet binnenkomen. Hij wenschte vluchtig goe nacht en haastte zich weg.
Texar, die middelerwijl op de hoogte gehouden was van hetgeen voorviel, verscheen juist in dit oogenblik op den drempel van de groote deur van Court-Justice. Een gebaar van hem was voldoende, om het gepeupel in toom te houden... Hij herhaalde het bevel, om James Burbank en zijn zoon Gilbert naar de gevangenis terug te voeren.
Soms bezocht deze dikbuik mij in de kamer, waar ik zat; hij moest hiervoor met beide voeten tegelijk van den drempel afspringen; hij drong dan tusschen mijne knieën en bleef hier rusten.
Woord Van De Dag