Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
De eerste valt naast Messala op den divan, met den uitroep: Bij Bacchus, ik ben moe! Waar zijt gij geweest? vraagde Messala. Overal. Wat een menigte menschen is er op de been! Het zal morgen in den circus ongenaakbaar zijn. Hebt gij ook iets bijzonders gezien? Neen. Zoo? zeide Cecilius. Gij vergeet dien optocht van Witten. 't Is waar ook. Wij kwamen een langen stoet Witten tegen met een banier.
Zij waren ook geïnviteerd; Vincent had aangenomen, St. Clare niet. Hij vroeg Eline te spreken, maar Eline was juist aan haar toilet begonnen, evenals Elize en oom. Toch drong St. Clare aan en Eline liet hem door de kamenier verzoeken even te wachten. In de groote zaal was niemand. Vincent, gerokt, had zich op een divan neêrgevlijd en nam l'Indépendance op. St.
Op een divan, aan de opene zijde van het vertrek, lag daar in bevallig achtelooze houding eene jonge, rijk en met smaak op de Perzische wijze gekleede vrouw, die zoodra zij haar bezoeker gewaar werd zich van het rustbed verhief en hem te gemoet kwam om hem welkom te heeten. Of zij schoon was? Met juistheid zou Siddha niet geweten hebben het te beslissen.
Miss Moon rookte een "narghilé" of een soort van turksche pijp, die ik later wel eens beschrijven zal. Bij ons vertrek zagen wij in een kleine kamer, nabij den divan, in een met zilver gemonteerde wieg, een kleinen dikken jongen, nog in luiers gewikkeld, liggen slapen. Toen had hij reeds een tulband op 't hoofd een pasja in miniatuur! "In het derde huis, dat wij dezen dag bezochten, werd Mrs.
Çahabi Divan zat of liever lag op een hoop dekens, achter in den officieelen talar op den vloer uitgespreid; hij bibberde en klappertandde, niettegenstaande hij in een fraai violetkleurig satijnen kleed was gewikkeld, waartegen zijn bleek en gerimpeld gelaat akelig afstak.
Men komt niet eens op het denkbeeld, ze een vreemdeling aan te bieden, ieder gaat maar op de hurken zitten, 't zij plat op den grond, zooals in Kurdistan, of, zooals in de westelijke streken, op den met kussens belegden divan, die tegen den met tapijten behangen muur staat.
"En ik," zeide Phémie Klad, die op den elastischen divan op en neer zat te springen, "ik wil graag parfait amour. Dat is goed voor je maag." Schaunard bracht met zijn neusklank eenige woorden voort, die Phémie op haar basis deden sidderen. "En," voegde Rodolphe eraan toe, "laten we niet vergeten, dat de baas zich beklaagt, dat we te weinig verteren." "Dat is zoo," zeide Colline.
En aanstonds nam Suze het beheer over alles, terwijl ze tevreden glimlachte. Ze prees de koffie, schonk voor Van Reelant een glas wijn, en bracht leven en gloed in het anders zoo eenzame kabinetje. Toen het déjeuner was afgeloopen, sprong ze uit haar fauteuil, en zette zich bij hem op den divan. Kalm sprak ze toen: »Arnold! Nu moet ik alles eens bedaard met je overleggen!
De schilder had de beide jonge dames tot die wandeling uitgenoodigd, maar naast Claudine gaande, had hij alles wat hij zeide zoo bij uitsluiting tot haar gericht, dat de jeugdige Mina zeer weinig gevleid was met de rol van comparse te spelen tusschen lieden die elkander zooveel te zeggen hadden, en hen weldra samen liet, onder voorwendsel haar tuinhoed te gaan halen; maar zij kwam niet terug en ging zitten boudeeren op den divan in de serre, waar Graaf Peterhoff zich bij haar voegde, die niet verzuimde haar eenige beleefdheden te zeggen, wel geschikt haar een beteren dunk te geven van zijne courtoisie, dan dien zij van Frits moest ontvangen hebben.
Daarboven hing een luchter met zeven armen, die ieder een brandende lamp droegen. De divan en de luchter waren zuiver Joodsch. De vergadering bestond hoofdzakelijk uit mannen van leeftijd, mannen met lange baarden, vurige oogen, zware wenkbrauwen. Hunne kleeding was behalve wat de kleur betreft volmaakt dezelfde. Hun uiterlijk was ernstig, deftig, bijna patriarchaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek