Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 juni 2025


Even dierbaar als zij Leonax zouden geweest zijn, zoo hartelijk zou ik ook hen hebben bemind. Zóó heb ik in stille uren dikwijls de toekomst gezien.

Door Jezus' dierbaar bloed gewasschen, de zaligheid te mogen ingaan, naar huis te gaan, waarheen mijn hart dorst als 't hert naar de stroomen, van alle zonden en ellenden voor eeuwig ontslagen te zijn, den Heere te zien, in Zijne heerlijkheid te mogen deelen, alzóó ontbonden te zijn en met Christus te wezen, het is en blijft mij verreweg het beste.

»O, neen, mijn beste," hervatte Ladice, »daarin staat gij, Egyptenaars, boven alle andere mannen, dat gij trouw en standvastig zijt in uwe liefde, en dat gij u tevreden stelt met hen, die u eens dierbaar zijn geworden.

Toen hij hoorde wat er in Brussel gebeurd was, schreef hij een troostbrief »Aan de Christenen in Holland, Brabant en Vlaanderen«, waarin hij onder meer zeide: »U is boven de geheele wereld het voorrecht gegeven, niet alleen om het Evangelie te hooren en Christus te leeren kennen, maar de eersten te zijn die voor Christus lijden en sterven mogen.... O, hoe verachtelijk zijn die twee ter dood gebracht; maar hoe heerlijk zullen zij met Christus in eeuwige vreugde wederkomen!.... Bij ons te lande zijn we nog niet waardig geweest, zulk een dierbaar en kostelijk offer voor Christus te worden, ofschoon velen van ons niet zonder vervolging geweest zijn en nog zijn.

De algemeene vroolijkheid bij mijne nieuwe makkers bij de gedachte aan het spoedig weerzien van hun dierbaar vaderland, het vooruitzicht van de meer of minder passende vermaken, die hen aan wal wachtten, en dat het gewone onderwerp van gesprek onder de adelborsten was, dit alles bracht er toe bij om de godsdienstige gemoedsstemming, waarin ik van mijn eersten commandant afscheid had genomen, genoegzaam geheel te verflauwen en het bewustzijn te doen ontwaken van de dwaasheid, die ik begaan had van een schip te verlaten, waar ik mij zoo op mijn plaats gevoelde en groote kans op spoedige bevordering had.

Amy had hem nooit zoo willen "bederven" als de anderen, maar zij was heel blij hem nu te zien, en klampte zich als 't ware aan hem vast, als de vertegenwoordiger van het dierbaar gezin, waarnaar zij meer verlangde, dan zij wel wilde bekennen.

Ook dit land, mijn Aegypte, was mij dierbaar. Liever eeuwig blind, dan ziende onder het Romeinsche juk. De tweelingen, en mijn kleine lieveling.... Als zij hun moeder en haar einde gedenken, niet waar, dan zullen de kinderen...." Plotseling uitte zij een kreet, en kromp ineen.

Ik vrees niemand ter wereld; toch heb ik me laten overhalen door hen die mij dierbaar zijn, het gevaar en de vijand de rug toe te keren. Ik zelf twijfelde of dit recht gehandeld was, en uw woorden hebben die twijfel weggenomen. Ik ga geen stap verder, maar terug, en hoop in de ure des gevaars aan uw zijde te staan." En weer klonk het: »En ik! En ik!" als in koor op zijn rede.

Heeft niemand medelijden gevoeld met hare arme schoonheid, met de rijke schoonheid van ons dierbaar land? En toch is schoonheid geluk, geluk genoeg." Zoo kalm en rustig lag de heide hem te voeten. Men kon gelooven dat zij glimlachte. Het was een glimlach van begrijpen. Maar alle vreugd was verre. "Mijn arme, trouwe heide." Verder ging hij, door 't bloeiend kruid.

Ik bid u, dat zij, daar zij drie maanden in mijn huis is geweest, u niet minder dierbaar zal zijn. Want ik zweer u bij dien God, die mij op haar verliefd maakte, misschien om haar te redden, dat zij nooit eerbaarder bij haar ouders of u heeft geleefd dan bij mijn moeder in mijn huis.

Woord Van De Dag

buitendam

Anderen Op Zoek