Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
Steeds dichterbij kwam de Keizer. "Soldaten van het 5e," zei hij op krachtige en kalme wijze, "ik ben uw Keizer; herken mij." Vervolgens kwam hij nog een paar passen naar voren, knoopte zijn overjas los en riep: "Indien er onder u een soldaat is, die zijn Keizer wil dooden, hier staat hij!" Dit was voor de arme kerels te veel.
Dit zag de kornel, die hem dadelijk aanriep en wenkte om naderbij te komen. "Wat is er van uw verlangen, sir?" vroeg de zwarte, zoodra hij dichterbij gekomen was. Ik ben niet hier voor de passagiers." Hij sprak zijn Engelsch zoogoed als een blanke. "Dat begrijp ik," antwoordde de kornel. "Ik wilde u louter vragen, of gij lust hebt om een glas brandy met ons te drinken."
En Johan had geloofd daarna dat hij was ingeslapen, het duurde zoo lang.... maar het was niet waar, want dichterbij als in een biecht met het hoofd in den grond lag hij zacht te huilen.
We hebben tijd vóor ons, zei hij. Hij blikte naar de klok op den schoorsteen en ging heen. Kom dichterbij, fluisterde Vere, binstdat ze den arm van Ernest tegen hare borst drukte. Hij kuste haar. Hij merkte dat tranen in hare oogen stonden en hij zweeg. Ernest, sprak ze, ik ben angstig. Hij streek voorzichtig eene haarvlecht weg, die langs hare slapen was geschoven.
Hij begon dus, zoodra hij bespeurde, dat hij door de zittende dieren opgemerkt was, allerlei kromme sprongen en cabriolen te maken, dook op den grond neer, sprong weer in de hoogte, draaide in de rondte als een tol, liet zijn armen zwaaien als de wieken van een windmolen, en had bij dat alles slechts één doel voor oogen, namelijk, om dichterbij te komen.
.... "En ik hield een vijf-pesetastuk in de hoogte, zóo!" verhaalde monsieur Badaud, "de vrouw keek om, in haar kleed onzichtbaar.... ik lokte, zóo; ze kwam dichterbij, kijkend bangig over de heggen van aloë's; ik weet het nog heel precies, in de verte tegen de berghelling op was een Moor met een span roode ossen aan 't ploegen.
En haar ontroering bedwingende, vestigde zij op haar beurt haar blikken op hem. De bewuste oogen behoorden aan een bejaarden, forsch gebouwden onderofficier, die een zeer ruw en tegelijkertijd zeer schrander gezicht had. Eensklaps bracht hij zijn paard naar voren en reed nu vlak naast Maroessia, als wilde hij haar wat dichterbij bekijken.
Maar ja: de een is, geloof ik, de Heer Weinstübe, een associé van een Duitsch kantoor: den anderen ken ik niet." Wij waren intusschen den heuvel afgegaan en naar de zeezijde opgewandeld. De drie Heeren sprongen op het strand, maakten hun sloep vast en kwamen met haastige schreden naar ons toegetreden. "Hoe, zijt gij het?" riep Lodewijk, toen hij, dichterbij gekomen, ons herkende. "Zoo!
Droll was te recht van de veronderstelling uitgegaan, dat men die niet op een donkere plaats behoefde te zoeken. Langzaam, maar toch gestadig kwamen zij dichterbij, hetgeen echter niet zonder gevaar kon geschieden.
"Zie, doorluchtige heer," hernam de Deken, "gij hebt mij heden een grote genade bewezen; maar gij wilt mij toch niet beletten tegen onze vijanden te strijden?" De ridders kwamen dichterbij de Deken; zijn woorden verwonderden hen zeer. "Wat wilt gij zeggen?" vroeg Gwyde. "Dat deze wapens mij overal klemmen en nijpen, heer Graaf!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek