Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 mei 2025


In de vestibule stond Ko met een zorgvuldig pakje op zijn handen, precies gelijk verleden jaar, te wachten. Wat is dat? zei Verlat kort, gestoord. De oude Ko wilde uitleggen, dat hem aleens de eer was gegund en dat hij ze, met verlof van mijnheer du Bessy, een tweede maal had durven waarnemen. Maak u weg, gebood Verlat, kom straks of morgen daarmee.... Open de deur!

"....een soet en aerdich beelt Dat stracx hem door het oogh tot in het herte speelt". "Het oogh, alleen het oogh, kan gantsch den mensen ontrusten, Het is een open deur, een inganck van de lusten." "Hier gaet de regel los, die ons heeft wijs gemaeckt, Dat niet als door het oogh het herte wert geraeckt." Nosemans, Hans. Haar bloed is machtiger dan haar wil: zij kan niet verhinderen dat zij bloost.

Eindelijk, na lange aarzeling, kies ik eene kamer met eene deur. Ik laat de matrassen op den grond uitspreiden, en na voor de openingen zwarte wollen voorhangsels te hebben gespijkerd, strek ik mij uit, in de hoop een gewenschten slaap te kunnen genieten. Mijne rust duurt niet lang.

De deur vloog onder eenige bijlslagen open en Deodaat bevond zich in de armen van zijn getrouwen Zweder van Naaldwijk. Deze had, gelijk wij vroeger verhaald hebben, de deur van gemeenschap tusschen de kerk en het klooster in brand gestoken en zich nu daarbinnen een toegang verschaft, bijna op hetzelfde tijdperk, dat de Heer van Spangen de voorpoort overweldigd had.

"Mag een gering onderdaan u daarin dienen?" Bij deze vraag liep hij reeds naar de deur, doch een gebiedend teken van de Graaf bracht hem terug. "Ga," sprak hij, "zoek een geneesheer; maar het zij een trouwe onderdaan. Eis van hem de eed dat hij niets van hetgeen hij zien of horen kan, zal kenbaar maken."

De gestalte, uit het licht in den donker komende, kon waarschijnlijk geen hand voor oogen zien, en bleef in de deur staan; de kinderen trokken weder af, en wij hoorden hen in den gang voortjuichen: "Saartje met een mof! Saartje met een mof!" "Kind!" zei Henriette tot de binnengekomene: "Wat kom je ontzaglijk vroeg; mama slaapt nog."

Wat me leerde dat men in Turkije het vierde deel van den prijs moet bieden wil men niet bedrogen zijn. En nu ving de tocht aan. Buiten aan de deur wees hij me op den Bijbel, dien de Christenen nog hadden laten aanbrengen en waar zich steeds weer de duiven als symbool van den Heiligen Geest op neerzetten.

En al moest Mevrouw men er op men ouwen dag voor op straat zetten, ik kon niet aêrs doen als ik 'edaan heb. Wie zou nou zoo barbaarsch wezen, om as iemand, dien men met zijn eigen melk het 'evoed, bij je komt en zeit: moeder Martha! ze zitten men overal op het lijf, en ik kan nergens een veilige schuilplaats vinden, om dan te zeggen: scheer je van mijn deur weg."

En, ging ze voort, dat hy zeker dezer dagen by my komen zou, en misschien wel juist naar my toe was, om antwoord te vragen op 't verzoek dat hy my gedaan had. Ik zei dat Sjaalman maar eens komen zou, maar dat hy niet moest schellen, want dit is zoo lastig voor de meid. Als hy wat wachtte, zei ik, zou de deur wel eens opengaan, als er iemand uit moest.

Hij vertelt hun, wat ze moeten doen en wat ze hebben te laten, alsof hijzelf jaren lang dokter is geweest. Arme jongen! Zijn ouders heeft hij verloren bij een dorpsgevecht, en hij zou zelf al lang dood zijn, als de deur van 't hospitaal niet voor hem open stond.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek