Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Weder werd Beatrice een weinig verzacht. Zij was getroffen en gevleid. Welke vrouw zou dat niet geweest zijn? "Wat kan ik u zeggen, mijnheer Davies?" zeide zij, op vriendelijken toon. "Ik kan niet met u trouwen. Hoe kan ik dat, als ik geen liefde voor u gevoel?" "Er trouwen zooveel vrouwen met mannen, voor wie zij geen liefde gevoelen."
De kinderen der zendelingen, die jong op het eiland kwamen, verstaan de taal beter dan hunne ouders, en kunnen gemakkelijker iets van de inlanders gedaan krijgen. Kort vóór den middag wandelden de heeren Williams en Davies met mij naar een gedeelte van het naburige woud, om mij den vermaarden Kauri-pijnboom te laten zien.
Het kwam, natuurlijk, niet bij hem op dat hij eigenlijk wrevelig was, omdat zij Davies was gaan bezoeken, of dat haar gezelschap zoo onmisbaar voor hem was geworden dat het een verdriet voor hem was er zelfs een enkelen namiddag van beroofd te zijn. Tot overmaat van ramp, had hij dien namiddag maar drie schoten, die hij alle drie miste, en dat maakte hem nog knorriger.
A propos, ik heb beloofd er uw vader niets van te zeggen. Ik hoop dat gij het ook niet doen zult." "Zeker niet," antwoordde Elisabeth, en dat zou ook wel het laatste geweest zijn wat zij had willen doen. "Adieu dan, mijnheer Davies. Wees niet neerslachtig; alles zal nog wel terecht komen. Bedenk dat ge mij altijd hebt om u te helpen." "Dank u, dank u," zeide hij ernstig, en ging heen.
Zij heeft geen woord voor mij over; zij scheept mij bij elke gelegenheid af. Maar dat zal alles nu wel in orde komen alles in orde." "Och, mijnheer Davies, meisjes zijn meisjes, totdat zij vrouwen zijn. Daar weten wij alles van," zeide Granger, geruststellend. Zijn candidaat-schoonzoon zette een gezicht alsof hij daar zeer weinig van wist, hoewel de gevolgtrekking duidelijk genoeg was.
"Het schijnt dat er een misverstand is," zeide hij, op een toon van verlichting, hoeveel moeite hij ook deed om het te verbergen. "Ik had begrepen dat het tusschen u en Owen Davies tot een engagement was gekomen. Als ik het mis heb, vraag ik u wel verschooning." "Ge hebt het totaal mis, mijnheer Bingham; ik weet niet hoe ge u dat in 't hoofd hebt gehaald, maar er is niets van aan."
Nu zal men misschien wel zeggen, dat het met tienduizend pond 's jaars niet moeilijk is godsdienstig en kalm te zijn, maar Owen Davies had zich niet altijd in het genot van tienduizend pond 's jaars en het bezit van een der fraaiste en meeste romantische buitenverblijven in Wales kunnen verheugen.
"En alle drie drongen op hetzelfde aan de wenschelijkheid dat gij met Owen Davies zoudt trouwen." Beatrice's gelaat werd doodsbleek, haar lippen trilden en haar oogen vlamden van toorn. "Werkelijk?" zeide zij. "En hebt gij op dit punt eenigen raad te geven, mijnheer Bingham?" "Ja, Beatrice, dat heb ik.
Er is geen drinkwater in de nabijheid, en een nieuwe huurder maakte er veel beweging over. Dus zette mijnheer Davies mannen aan 't werk, die dag in dag uit aan het graven waren, maar zij konden geen water vinden. Eindelijk haalde de huurder een oud man uit een ver afgelegen kerspel, die zeide dat hij met een tooverroede water kon vinden.
Toen zij de kamer binnenkwam, dacht Elisabeth aan Owen Davies en wat er had kunnen gebeuren als zij den levensstroom niet weder door de aderen harer zuster had zien vloeien. Zij had er den geheelen nacht van gedroomd en den geheelen dag over gedacht; en zelfs onder de inspanning om een onwilligen en vrij ruwen boer zijn tiende af te persen, was zij het niet vergeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek