United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Alice zat achter hem over haar borduurraam gebogen en hield zich bezig met haar werk, zonder veel op haren struisvogel Dada te letten. Dit dier kwam en ging door de zaal met zijnen gewonen ernst, keek nu eens door het venster en sloeg dan weer eens den blik op de bewegingen van master Watkins en van zijne dochter. Plotseling uitte de Engelschman een kreet, die zijne dochter deed schrikken.
Cyprianus begeleidde het jonge meisje soms daarbij, en schepte er zelfs genoegen in om een der fraaiste van den troep, een zekeren struisvogel met zwarten kop en gulden oogen, te streelen, juist den zoo gevierden Dada, die den ivoren maasbal opgeslikt had, waarvan Alice zich bij het kousenstoppen gewoonlijk bediende.
Maar ik zal oppassen, dat gij mij niet weer ontsnapt!" Hij bracht den steen daarbij ter hoogte zijner oogen, streelde hem met den blik en zou waarlijk haast het voorbeeld van Dada gevolgd hebben door hem op te slikken, zoo bang was hij hem andermaal kwijt te raken!
De breekbare ster heeft voorzeker aan den krop van Dada de beschermende laag vet ontleend en die heeft haar tot heden bewaard. Waarlijk, zij had beter gedaan met vier maanden vroeger uit elkander te springen, dat zou ons het reisje door de Transvaal uitgespaard hebben!" Men lette thans op John Watkins, die zich ongeduldig in zijn leuningstoel heen en weer bewoog.
Weldra waren de pooten, de vlerken en de bek van de ongelukkige Dada stevig omwoeld en was zij in de onmogelijkheid gesteld om weerstand te bieden. Maar Cyprianus liet het daar niet bij. Om de gevoeligheid van miss Watkins te ontzien, wilde hij haren struisvogel ieder lijden sparen. Hij omwikkelde het hoofd van den vogel dus ook met een doek, dien hij vooraf met cloroform gedrenkt had.
Zelfs Dada had het voorrecht niet meer hare meesteres door haar gulzigheid te doen glimlachen. Zij slokte straffeloos de meest uiteenloopende zaken naar binnen, zonder dat iemand dat belette. Miss Watkins zat nu tusschen twee vreezen benepen, die al grooter en grooter in hare verbeelding werden.
Ja! je hebt gelijk, wij hebben elkaar in zoolang niet gezien; maar je begrijpt immers wel, dat 't geen onhartelijkheid van mij is. Je kunt ook niet denken, Augusta, hoeveel drukte zoo'n klein kind medebrengt. Otto is er zoo gelukkig mee; 't zegt al zoo aardig: Dada! en Mama! En 't is zoo vlug als water. Aardig hé? Ben je nu al wat bedaard? Goed! heel goed!... Dat hij zoo bemind was?
"Maar ter zake; gij zult nimmer raden wat Dada, mijn struisvogel, dezen morgen heeft ingeslikt," ging zij zonder verdere plichtpleging voort.
Dada scheen zeer afgemat en terneergeslagen; zij boog het hoofd en legde geen neiging aan den dag om weg te loopen. "Zal zij er van opkomen, mijnheer Cyprianus?" vroeg Alice, die meer begaan was met het lijden van hare gunstelinge dan dat zij ingenomen was met het terugvinden van den diamant. "Of zij er van zal opkomen, miss Watkins?" antwoordde Cyprianus.
"Volstrekt niet!" antwoordde Cyprianus. "Het is integendeel eene merkwaardigheid te meer, die dezen steen tot de zoo zeldzamen groep van de "cameleon-diamanten" doet behooren!.... Drommels!.... het schijnt dat het niet koud in den krop van Dada is; want die verandering van tint bij de gekleurde diamanten geschiedt gewoonlijk niet dan tengevolge van eene plotselinge en aanmerkelijke temperatuursafwisseling.
Woord Van De Dag