Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Redwood ging naar de foto's en keek in het bijzonder naar de foto's van zijn zoon. Zij riepen hem tallooze herinneringen in het geheugen terug, die hij haast vergeten had, uit de dagen toen het Voedsel nog pas in de geboorte was; hij dacht aan Bensington's bloode verschijning, aan Bensington's nicht Jeanne, aan Cossar en aan den nachtelijken arbeid op de Proef-Hoeve.
De paarden hadden opgehouden met slaan en steigeren. Een eind verder lag het gebarsten vat zwavel op het pad met een wolk van stof er boven. Hij vestigde Cossar's aandacht hierop en ging er naar toe. "Heeft een van jullie die rat ook gezien?" brulde Cossar, hem volgend. "Ik raakte hem éénmaal tusschen z'n ribben, en éénmaal recht in zijn facie toen hij op me afkwam."
De zoon van Cossar, die op de groote aarden wal stond, had zich omgewend en sprak hun nu allen toe. "Het is niet ons opzet om het kleine volk de wereld uit te dringen," zei hij, "opdat wij die slechts één stap verder zijn van hun kleinheid, de wereld voor altijd zouden kunnen bezitten.
De publieke opinie, die haar eigen, mysterieuze wetten van selectie volgde, had hèm uitgekozen als den eenigen verantwoordelijken uitvinder en bevorderaar van dit nieuwe wonder; zij wilde niets van Redwood weten, en zonder protest stond het Cossar toe zijn natuurlijke neiging te volgen en in een uiterst vruchtbare obscuriteit te verzinken.
Het zal in de plaats komen van Ja, wat zal het niet verplaatsen?" "Wat het ook doet," zei Redwood, "mijn kleine jongen moet het Voedsel hebben." Zij hoorden iemand vlug tegen de trap optuimelen. Toen stak Cossar zijn hoofd om de deur. "Hallo!" zei hij, toen hij hun gelaatsuitdrukking zag en binnenkomend: "Wel?" Zij vertelden hem de quaestie met de prinses. "Moeilijk geval?" merkte hij op.
"Is dat dat goedje van jullie?" vroeg Cossar, met de courant wuivend. "Waarom maak je er geen eind aan?" vroeg hij. "De plaats koopen?" riep hij uit. "Wat een onzin! Brand 'em tegen den grond. Ik wist wel dat lui als jelui d'r 'n rommel van zoudt maken. Wat je moet aanvangen? Wel wat ik je zeg."
Ze hielden een soort van roovers-souper in de oude met tegels bevloerde keuken, terwijl de rij doode ratten tegen de kippeloopen buiten lag in het maanlicht en na ongeveer een half uur slaap, wekte Cossar hen allen weder om het werk, dat nog gedaan moest worden, te verrichten. "'t Ligt voor de hand dat we de plaats met den grond gelijk moeten maken," zei hij. "Geen rommel, en geen schandaal.
De verschansing helde steeds verder naar donkere ruimten, naar schaduwen en mysteriën en niet te begrijpen dingen, waarin Redwood langzaam afdaalde met aarzelende schreden en Cossar met vastberaden tred als van een, die dit alles reeds kende... Redwood's gedachten gingen over allerlei dingen. De beide mannen waren nu in de diepste duisternis gekomen, en Cossar vatte zijn metgezel bij den pols.
Zoodra Caterham het oogenblik om den netel aan te vatten gekomen wist, nam hij de uitvoering der wet in eigen handen en zond lieden uit om Cossar en Redwood te arresteeren. Met Redwood ging dit gemakkelijk genoeg. Hij had een operatie in de zijde ondergaan en de doktoren hadden alle verontrustende tijdingen voor hem verborgen gehouden, totdat hij aan de betere hand zou zijn. En nu was hij zoover.
Toen Bensington dit ten volle begreep, ging hij op weg, het pad bij den put af. Hij keek over zijn schouder en zag de reusachtige gestalte van Cossar op den voorgrond staan, alsof hij in gedachten verzonken naar de holen stond te kijken. Op dit gezicht bleef Bensington een oogenblik staan en wendde zich half om. "Zij lieten Cossar daar maar alleen staan !"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek