Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Terwijl zij nog bezig waren om de in elkaar gewerkte raderen te trekken, voegden juist twee mannen zich bij hen. "Ik heb die rat neergelegd," zeide een van hen. "Hebben ze 'em?" vroeg Cossar. "Jim Bates heeft 'm gevonden, achter de heg. Ik raakte 'm net toen hij om den hoek kwam...." "Pats, achter zijn schouder......"
Een overstap, en een pad dwars door de velden trokken zijn aandacht en deden hem denken aan dien vroolijken helderen dag, nog zoo kort geleden wat tijd betrof, terwijl de emoties ervan reeds zoo ver achter hem lagen, toen hij van Urshot naar de Proef-Hoeve liep om naar de reuzen-kuikens te gaan kijken... Het lot speelt met ons. "Tchek, tchek," zeide Cossar, "sta op."
"Je kondt waarachtig als ouwe vrouw geboren zijn," zei hij, terwijl hij de linten der muts onder Bensington's kin samenbond. Toen kwamen de elastieke laarzen aan de beurt een pijnlijk getrek voor de likdorens en de shawl, en de vermomming was voltooid. "Loop es op en neer," zei Cossar, en Bensington gehoorzaamde. "'t Zal gaan," zei Cossar.
De wanden, de dingen die er in zijn, dit alles zal tot onzen nieuwen geest spreken, hier een beetje meer, daar een beetje minder welsprekend, en hem al of niet duizenderlei dingen leeren." "Ligt voor de hand," zei Cossar, haastig naar zijn hoed grijpend.
"Bliksems nog an toe!" vloekte Cossar, "maar waar is dan alles gebleven?" Hij deed een schrede in de richting der donkere schaduwen op de heuvelhelling die de rattenholen verborg en bleef staan kijken. Toen stootte hij nogmaals een vloek uit, "
En zij deden als gehoorzame zoons wat hij hen beval. Maar niettegenstaande dit, broeiden de jongens van Cossar op iets. "Dat is allemaal heel goed en wel," zei de tweede tot den eerste, "maar ik heb er geen zin in hièr altijd te spelen en plannen te maken. Ik wil iets doèn, weet je.
"Zwavel." "Ton. Begrepen?" Bensington kneep zijn bril wat vaster met een hand die beefde van vastberadenheid. "In orde," zei hij, zeer kortaf. "Geld in je zak?" vroeg Cossar. "Loop naar den duivel met cheques. Gereed geld betalen. Natuurlijk. Waar is je bank? Goed. Stap onder weg uit en haal veertig pond bankbiljetten en goud." Weer even nadenken.
"Binnen een paar uur zijn ze kalm," zei Redwood... "'t Is net of je weer een jongen bent." "We kunnen deze holen niet misloopen," zei Bensington, "al is de nacht ook donker. Tusschen twee haakjes hoe moet het met 't licht" "Volle maan," zei de electricien. "Heb 't opgezocht." Zij gingen terug en raadpleegden Cossar.
Maar De quaestie is maar, mag je dat wel doen?" "Mogen we wat?" "Mag je dat wel publiek maken?" "Wij leven niet meer in de middeleeuwen," zei Redwood. "Dat weet ik wel." "Zooals Cossar zegt, "kennis ruilen," dat is de ware wetenschappelijke methode." "In de meeste gevallen wel, ja. Maar Dit is een exceptioneel geval."
"Hallo," zei Cossar, "al terug? Waar zijn de Iantaarns? Ze zijn nu allemaal weer in hun holen. Eén heb ik z'n nek gebroken toen ie langs me heen kwam... Zie je? daar!" En hij wees naar het dier met een mageren vinger. Bensington was te verbaasd om iets te zeggen... Het leek een ontzettend langen tijd vóór de Iantaarns kwamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek