Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
"Zeg eens," riep kolonel Proctor, "wij hebben toch geen plan om hier in de sneeuw wortel te schieten." "Kolonel," antwoordde de conducteur, "men heeft naar het station Omaha geseind om een trein, maar het is niet waarschijnlijk dat deze te Medicine-Bow vóor zes uur aankomt. "Zes uur!" riep Passepartout. "Ongetwijfeld," antwoordde de conducteur.
"Alles besetzt, einsteigen bitte!" In 's hemels naam dan. Wij stappen in, steken ieder ons hoofd uit een der portieren, en rijden weg. We herademen, maar moeten onze hoofden terugtrekken, omdat onze oogen niet tegen zooveel stof bestand zijn. "Die Billette, gefälligst?" Een Duitsch conducteur zal steevast bij 2e klasse passagiers bovenstaande drie woorden gebruiken.
Haar ruime, lichte reisjurk stak frisch af bij de donkere kleeding van eenige heeren, die naast haar stonden. Kijk, nu had zij Hedwig ook gezien! Ze wuifde met beide handen en wilde naar haar toesnellen, maar Hedwig zag nog juist hoe een hand uit den coupé haar terughield. Toen werd ze zelf door een ondernemenden conducteur een derde klasse wagen ingetild.
Klokke vijf vond ons staande op de electrische tram, die van het station door de lange, breede en drukke hoofdstraat geheel Nagoya doorkruist en een half uur verder ergens buiten de stad eindigt. De conducteur verstond geen Engelsch en begreep er niets van toen wij, aan den terminus gekomen, slechts van balcon verwisselden en weer mee teruggingen.
»Haast u maar niet«, zei een conducteur. »'t Duurt nog wel een minuut of tien voor we vertrekken.« Meester telde z'n kindertjes eens na. Hij wist wel, dat er niet een ontbrak, maar toch.... Je kon nooit weten! Dus telde hij. Wat was dat? Twee te weinig? Nog eens geteld! Opnieuw telde meester twee neuzen minder, dan er moesten zijn. Hij schrok. »Juffrouw, telt u ook eens!
Dat reizen in een land, waarvan men de taal niet kent, bracht ons reeds spoedig kleine teleurstellingen. In Krylbo, waar wij tegen ruim één uur aankwamen, werd ruimschoots tijd gegeven, om aan het buffet van het stationrestaurant een middagmaal te bemachtigen. Maar daar wij niet verstonden, wat de conducteur ons mededeelde, begrepen wij eerst later, waarom alle medereizigers waren uitgestapt.
Ik heb te Rome ook eens met de Regio carriëro omgelegen; maar toen waren al de reizigers er om koud, behalve ik." "Gij alleen over?" zei de Franschman: "dat was jammer." "Ik hoop dat de conducteur nu maar oppast en mijn hoedendoos regt houdt," riep het dametje; "anders zijn al mijn mutsen verkreukt."
Wij verlieten de stad toen de conducteur begreep dat het tijd was, en zonder dat een der nauwelijks van het politie-bureau teruggekeerde reizigers zijn vrijbrief nog bekomen had, 't geen ons geene kleine ongerustheid veroorzaakte, te meer, daar de voerman, zoodra hij de laatste poort uit was, zijne paarden in den galop zette.
Ik vroeg zoo'n vriend mij een rijtuig te bezorgen, maar hij hield dat voor overbodig; ik moest met hem mede naar de tramhalte, aan de andere zijde van 't stationsplein; hij zette mijne handkoffer op een tram en zeide aan den conducteur waar ik heen moest. Dat kost u nog niet de helft, mijnheer! zeide hij, zonder een spier in zijn eenvoudig gelaat te vertrekken. Enfin!
Spoedig werden zij echter in deze hartverheffende pligtsbetrachting gestoord, daar de conducteur binnenkwam, en het gezelschap verzocht in de rijtuigen te klimmen, die hij te Frauenfeld had opgeloopen. "Maar, conducteur! staat mijn hoedendoos nu wel regt?" roept het dametje, dat niet van ongelukken hield. "Best, dame! en de mutsen, die er uitgevallen waren, heb ik er zelf weêr ingepakt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek