Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
De deur ging open: de matrozen uit Ostia met Sila en de andere vrouwen drongen luidruchtig binnen. En vóor het huis van Taurus zagen de jongens de meiden zitten op de hooge gestoelten: Matta, Flacca, Prisca en de anderen en ze riepen en de jongens wuifden terug, voor de aardigheid. Nu, wat toen? vroeg Cecilianus nieuwsgierig. Cecilius lachte, vol ingehouden pret.
Die hèbben niet zoo veel talent, genie meen ik, als Plautus en Terentius hadden, al leefden zij drie eeuwen en langer geleden En zelfs voor onze mimus-stukken zoek ik liefst de antiekste, die van Livius Andronicus, uit.... Maar waar blijven nu toch Cecilius en Cecilianus! Vriend caupo, ik word zóo ongerust!
Hij ziet het toch alleen al aan de letters! Euripides vlak naast.... Cecilianus poefte van het lachen. Plautus!! proestte Cecilius het uit.
Cecilius, Cecilianus rezen van het pauwe-bed, waar zij elkander in zusterlijke omhelzing hielden omvat: Cecilius, de Atheensche, begon: Zou 't niet, o zuster, 't beste zijn, zoo ik, Tèrwijl gij zweegt, sprak met dien jongeling daar? Doe dat, mijn liefste.... viel in Cecilianus....
Je moet origineel zijn, om iets te beduiden, zegt de edele Quintilianus! schreeuwde, brutaal, Cecilianus tusschen allen door, en gilde toen van angst na, want de tooneelknechten, voor de grap, klakten met de zweepen; allen lachten. Afer en Silus, fluisterde Cecilius den kerels toe; donder nou op; we wòrden niet meer gegeeseld.... De dominus verstond hem echter.
Waarom zoû je je kop laten hangen.... We koopen nièuwe komedianten, zei Cecilius. En Cecilianus meende: Of we huren er.... Ja, we huren er! was Cecilius het eens met zijn broêrtje. Wè, wè! zei de dominus. Natuurlijk, wè! zeiden de jongens verontwaardigd. Denk je, dat wij....? Dat wij....? Ons als je sl
Van den edelen Plinius, dominus! smeekte Cecilianus en huilde en vouwde de handen: allen drongen op het proscænium te zamen, alle de komedianten, en ook Thymele, de groote danseres, die in het mimus-spel zoû optreden, en Cosmus, de beroemde geurwerker en Gymnazium met haar tonstrix.... Allen wilden kijken....
En hij stond een oogenblik breed, wijdbeens, vuisten gebald, gereed, zag toen de knapen: zij vluchtten weg in hun fladdermantel: hij herkende ze; liep ze na, haalde ze in met een paar wijde stappen, greep ze ieder in den nek.... Zij lachten, zij gilden.... Niet doen! Niet doen! Colosseros! Wij zijn Cecilius en Cecilianus! Kwâjongens! Waar moet dat heen? Naar het Theater! Dominus wacht ons!
Rust ik soms tijdens de Megalezia? Neen, dominus, zei Cecilianus; maar als we moê zijn en slecht gaan spelen.... Dan krijgen ze tòch niet op hun donder! riep de senex. .... Zoû je het lang niet prettig vinden, dominus.... Cecilianus, aan den arm van den dominus, flikkeflooide naar hem op. .... en daarom moest je overmorgen de "Menæchmi" geven met Clarus als Erotium.... En Linus als de matrona.
Alleen in het kamertje, dat zij deelden met den dominus en de "eerste-slave"-rol, waren Cecilius en Cecilianus ontwaakt. Zij ontwaakten te gelijker tijd, daar zij tegen elkaâr hadden geslapen, in elkanders rug, onder éen mantel, hun blonde hoofden op éen bundel als kussen. Te gelijker tijd richtten zij zich op en wreven zij zich de oogen uit; de April-zonnestraal prikte hunne vakerigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek