United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Die deur daar in de zaal, verborgen achter een zijden gordijn, leidt naar een kapelletje of "oratorio", dat in geen enkel Filippijnsch huis mag ontbreken: daar staan de huisgoden van Capitán Tiago. Daar ziet men beelden van de Heilige Familie met bovenlijf en ledenmaten van ivoor, oogen van glas, lange wimpers en blond haar, puik beeldhouwwerk van Santa Cruz.

"De alférez heeft voor iederen avond vijftig pesos!" mompelt een klein dik kereltje in 't oor der pas aangekomenen. "Capitán Tiago komt straks en zal bank houden. Capitán Joaquin brengt achttien duizend pesos. Er zal ook 'liam-po' gespeeld worden: de Chinees Carlos houdt het spel met een kapitaal van tien duizend. Van Tanaun, van Lipa en van Batangas, als ook van Santa Cruz komen groote inzetten.

"Juist, zooals Sulla!" herhaalde Capitán Basilio gevleid. De verbazing nam trapsgewijze toe. "Daar er veel rijke menschen komen en ieder van hen duizenden en nog eens duizenden peso's bij zich heeft, behalve hun beste hanen, en het 'liampo' en speelkaarten, stel ik voor 'veertien dagen hanegevechten en opening van alle speelhuizen gedurende dien tijd..."

Ik verwed er mijn huis en mijn hemd om!" Op dat oogenblik kwam Capitán Tiago binnen. Hij ging gekleed als de groote spelers: een hemd van kanten-linnen, wollen pantalon en een grooten strooien flaphoed. Achter hem aan kwamen twee bedienden, de lasak en een witten haan van ontzaggelijke afmetingen dragend. "Sinang heeft me gezegd dat Maria 't iedere maand beter maakt!" zeide Capitán Basilio.

Onze lieve Vrouw van Novaliches!" "Nanay!" antwoordde 't jongste der meisjes. "Ik heb 't je wel gezegd!" ging de vrouw verwijtend voort. "Ik heb 't je wel gezegd. Och, Heilige Maagd del Carmen, och, och!" "Maar je hebt me immers niets gezegd!" waagde Capitán Tinong op huilerigen toon te antwoorden.

In zijn weelderig ruim salon zit Capitán Tinong dezelfde gastvrije man die indertijd met zooveel aandrang Ibarra tot een bezoek aan zijn huis uitnoodigde in een grooten leuningstoel.

Capitán Tiago ging toen door voor den gulsten man die er liep, en men wist dat zijn huis, evenals zijn land, zijn deuren niet gesloten hield, tenzij voor den handel of ieder nieuw of gewaagd denkbeeld. Gelijk een electrische schok liep het nieuws door de wereld der klaploopers, tafelschuimers en doodvreters, die God in zijn oneindige goedheid zoo liefdevol in Manila doet tieren.

En onder zijn hoed en in zijn rok zweette Capitán Tiago door 't gezwaai met zijn stok met het kwastje, beredderde, regelde en ontredderde hij alles met een wonderbaarlijke bedrijvigheid en ernst, die nog wonderbaarlijker was.

Zie, dat je niet meer zulke dolligheden uithaalt en vertrouw op haar peet!" Capitán Tiago stapte twee of driemaal de zaal om, zuchtend en in gepeinzen verdiept. Plotseling liep hij, als kreeg hij een goeden inval, naar het bidkapelletje en blies daar haastig de kaarsen en de lamp uit, die hij er had laten aansteken om Ibarra op zijn reis te beveiligen.

De capitan van het dorp verstaat een weinig spaansch, maar is in de hoogste mate dom; evenals zijne onderhoorigen, schijnt hij altijd te droomen en te suffen; niet dan met groote moeite kan ik het zoover brengen, dat hij mij eenige eieren, wat vruchten en tabak bezorgt.