Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Deluw!" vroeg mevrouw Bruis, toen haar goedhartige echtgenoot, acht dagen daarna, aan hare zijde van de vermoeienissen der reis zat uit te rusten, zich verkwikkende aan een groot glas rijnschen wijn met bruisend fachingerwater en suiker. "Ben je daar prettig ontvangen? Was hij niet opgetogen u te zien? Heeft hij een lieve vrouw en mooie kinderen?" "Mijn vriend Dr.
Hij was zoo gelukkig in dezen warmen zomertijd geen kousen te dragen; als aan den ingang zijner klompen, en nog daarenboven hier en daar, merkbaar was. "Nu, waar is het nu, jongen? waar is het nu?" vroeg de heer Mr. Hendrik Johannes Bruis ongeduldig.
Het woordeken al had in dezen volzin, naar het oordeel van den heer Bruis, gevoeglijk kunnen gemist worden; maar werkelijk zag hij een niet onaardige meid aankomen, met een grooten sleutel in de hand en zoo gauw als zij, zonder in den draf te vervallen, gaan kon; zij kwam de stoep op, schoot ZEd. voorbij, sloot met voorbeeldelooze gezwindheid de deur open, en stond vóór hem op de vloermat.
"Ik kan 't niet helpen dat u 't niet weet!" zei de meid droogweg, en maakte eene beweging met het slot, alsof de heer Bruis nu wel heen had kunnen gaan. De heer Bruis veranderde van toon. "Hoor reis, meisje! ik kom hier per diligence expres om den dokter en de familie te zien. Als 't nu niet te ver is, wil ik wel naar Buiten wandelen. Kanje 't me niet beduiden?"
De heer Mr. Hendrik Johannes Bruis bewoog zich op bovenbeschreven brandendheeten vrijdagachtermiddag, omstreeks klokke vijf uren, langs een der straten van de stad, die ik niet genoemd heb, en zulks, de hitte des dags en zijn postuur in aanmerking genomen, veel te snel.
Hij trok de schouders op. "Hij is zeker in dien tijd nog vrij wat gezetter geworden, Zwarte Daan!" zei de dikke man opstaande van den stoel, waarop hij gezeten was. "Bruis!" riep eensklaps Dr. Daniel Deluw uit. "Dat's waar ook, ik heette Zwarte Daan, en jij heette Buikje; ik zou je niet gekend hebben, man! Wat benje veranderd! Samen gegeten. Welzeker, welzeker. In de Plezierige Sauskom."
"Kom, kom," zei de dokter, "ik kom u hier afhalen, en gij soupeert met ons in de stad?" "Ik weet niet," antwoordde Bruis, die gaarne gezien had dat mevrouw bij deze uitnoodiging tegenwoordig geweest ware. "Enfin!" zei de dokter: "wij zullen zien; ik zal u nu bij mijn vrouw brengen." Hoe voortreffelijk zij was.
De gelegenheid deed zich echter niet op, en de heer Bruis stond eindelijk vlak voor een vrij breed water en vlak naast een vuilnishoop met vele bloemkoolstruiken, saladebladeren, potscherven, verlepte ruikers, en doornappels, die, midden in de verrotting bloeiende, hun bedwelmenden geur in de lucht verspreidden.
De heer Bruis voelde al zijn bloed naar 't hoofd stijgen; want het was de stem van den zesjarigen knaap, die zooras zijn vader de hielen gelicht had, natuurlijk was losgebroken. De heer Bruis draaide zich naar alle kanten om, ten einde den kwajongen te vinden, maar hij zag hem niet. Echter kon hij niet nalaten eene beweging met zijn bamboes te maken, alsof hij hem een duchtigen slag toediende.
Zij naderden het lievelingsplekje; de dochter stond op, en neeg nogmaals voor den heer Bruis. Mevrouw Deluw ging naast haar dochter op de tuinbank zitten, de heer Bruis vond er een stoel. "Wij komen hier wat bij je zitten, Mina. "Wat lees je daar weer, kind? vast weer Engelsch?" "Och neen, mama! 't is maar zoo'n boek; ik wist zoo gauw niet wat ik mee zou nemen; ik zag dit liggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek