Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Je hebt hem toch niet geaccepteerd, kind?" riep Tante March verontwaardigd. "Stil toch! hij zal u hooren! Laat ik Moeder gaan roepen," zei Meta, hevig ontsteld. "Nog niet. Ik heb je iets te zeggen en zal dat eerst doen. Vertel m' eens, ben je van plan dien Brooke te trouwen? Als je dat doet, krijg je geen cent van me. Denk daar maar aan, en wees een verstandig meisje," sprak de oude dame dreigend.
Meta leunde tegen haar moeder aan als een toonbeeld van wanhoop, en Jo liep de kamer op en neer, terwijl ze Laurie voor alles uitmaakte. Opeens stond ze stil, nam de beide briefjes op, en na ze nauwkeurig vergeleken te hebben, zei ze beslist: "Ik geloof niet dat Brooke ooit één van deze beide briefjes gezien heeft.
"Zal ik je zeggen, hoe je dat kunt?" vroeg Brooke, die Meta's hand in zijn twee groote handen vastgreep, en haar aanzag met zooveel liefde in zijn bruine oogen, dat haar hart begon te bonzen en ze wel had willen wegloopen, maar toch ook graag wou blijven om het verdere te hooren.
"Laten we 't eens probeeren," zei Jo, die veel van nieuwe proefnemingen hield. Kate en mijnheer Brooke, Meta en Ned wilden liever niet meedoen, maar Fred, Sallie, Jo en Laurie legden hun handen op elkaar en trokken en het lot viel op Laurie. "Wie zijn je lievelingshelden?" vroeg Jo. "Grootvader en Napoleon." "Welk meisje vindt je het mooist?" vroeg Sallie. "Meta."
Ik neem die aan als een goed voorteeken voor de toekomst, en vraag je nu reeds bij voorbaat op onze bruiloft," antwoordde Brooke, die op het oogenblik in vrede verkeerde met het heele menschdom, zelfs met zijn lastigen leerling. "Ik kom, al zat ik ook aan het einde der aarde, want alleen Jo's gezicht bij die gelegenheid, zal de moeite van de reis waard zijn.
"Den eersten brief kreeg ik door Laurie, die er uitzag, alsof hij van niets wist," begon Meta, zonder op te zien. "Eerst bezwaarde het mij en wou ik het u vertellen; toen bedacht ik, hoeveel u van Brooke houdt, en meende dus dat u er niets tegen zou hebben, dat ik mijn geheim nog een paar dagen bewaarde.
Kate haalde haar schetsboek weer voor den dag en Meta zat naar haar te kijken, terwijl Brooke in het gras lag met een boek, waarin hij niet las. "Wat doe je het mooi, ik wou dat ik teekenen kon," zei Meta op een toon, die bewondering en leedwezen te kennen gaf. "Waarom leer je het dan niet? Ik zou wel denken dat je er smaak en talent voor hebt," zei Kate neerbuigend. "Ik heb geen tijd."
Het vuur smeult nu nog, dus ik hoop maar, dat hij uit mijn weg zal blijven," antwoordde Jo, terwijl ze zich op de lippen beet en van onder haar grooten hoed woedende blikken op Fred wierp. "Tijd voor de lunch!" kondigde mijnheer Brooke aan, op zijn horloge ziende. "Luitenant-generaal, wilt u het vuur aanmaken en water halen, terwijl juffrouw March, juffrouw Sallie en ik de tafel dekken?
Brooke maakte geen aanmerking, toen ze het boek aan Meta teruggaf, die in haar eenvoud zei: "Ik dacht dat het poëzie was!" Een eigenaardige glimlach speelde om den mond van den gouverneur, terwijl hij het boek opende bij de klacht van de arme Maria.
Ze zei niets meer dan: "Dankje, lieveling!" maar een zeker iets in haar blik deed de meisjes van onderwerp veranderen, en zoo opgeruimd mogelijk doorpraten over de vriendelijkheid van mijnheer Brooke, de waarschijnlijkheid, dat het den volgenden dag mooi weer zou zijn, en den heerlijken tijd dien ze zouden hebben, als Vader thuiskwam om opgepast te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek