United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik huiverde van afschuw en nauwelijks wetende wat ik deed, sprong ik op, besteeg mijn Sharatz en galoppeerde als een krankzinnige weg, haar alleen achterlatende. Het meisje riep mij in doodsangst na: "O, mijn broeder-in-God, gij koninklijke Prins Marko! Verlaat mij niet zoo!" Maar ik wilde mijn vlucht niet onderbreken. "Toen en daar, o moeder heb ik tegen God gezondigd!

Op zijn tochten kwam hij aan een rivier, en liep langs den oever; in een kleine holte zag hij een kleinen visch springen en moeite doen om er uit te komen. Toen de visch den prins zag, smeekte hij met deerniswekkende stem: "Wees mijn broeder-in-God! Werp mij weer in de rivier; het kan zijn, dat de dag komt, waarop ik u van dienst kan zijn!

Gij deedt beter hem genezende kruiden te geven, anders zult gij niet veel langer uw hoofd op uw schouders dragen!" De veela smeekte Marko haar te vergeven, en haar broeder-in-God te worden. "Om Gods wil, o mijn broeder Marko, en in den naam van den heiligen Johannes," riep zij, "spaar mijn leven, dan zal ik over den berg gaan en kruiden zoeken en de wonden van uw pobratim genezen!"

Toen de diepbedroefde bruid hoorde, welk antwoord Marko had gegeven, sprong zij op, nam een pen en een stuk papier, stak de pen in haar blozende wang en schreef met haar eigen bloed het volgende: "Heil u, mijn dierbare broeder-in-God, koninklijke Prins Marko! Wees een waar broeder voor mij! Dat God en de heilige Johannes onze getuigen zijn!

De derwisch was blij broeder-in-God te zijn van zulk een dapper held als Strahinya en beloofde plechtig hem steeds trouw te blijven en dat hij, al zou Strahynia ook de helft van het leger van den Sultan vernietigen, hem nooit zou verraden; maar tegelijkertijd trachtte hij Banovitch over te halen van zijn voornemen af te zien om zulk een onoverwinnelijken en ontzettenden vijand aan te vallen, wiens naam zelfs al voldoende was om de besten en braafsten met ontzetting te vervullen.

Bevrijd mij, bid ik u uit dezen wreeden klem, en ik zal u misschien nog eens van dienst zijn. Maar neem een haar van mijn staart en als gij in nood verkeert, wrijf dat dan zacht!" De prins nam een haar uit den staart van den vos en liet hem vrij. Hij trok verder en zag een wolf in een klem. En de wolf smeekte hem met deze woorden: "Wees mijn broeder-in-God en verlos mij!

Milosh slaakte een doordringenden kreet: "Helaas, o, mijn moeder! Helaas, Marko, mijn broeder-in-God! De veela heeft mij met haar boog geschoten! Heb ik u niet gezegd, o pobratim, dat ik niet moest zingen op den berg Mirotch?" De vervolging van de veela. Deze jammerklacht deed Marko dadelijk ontwaken.

Dit verontrustte hem zeer, en hij keek overal rond. Maar hoe hij ook zocht, hij kon geen spoor van de merrie en haar veulen vinden. Toen herinnerde hij zich zijn vriend den vos, en hij nam het haar van den vossestaart uit zijn zakdoek en hij wreef dat zacht tusschen zijn vingers. Onmiddellijk stond de vos voor hem. "Wat scheelt er aan, mijn broeder-in-God?" vroeg hij.

Breng mij iets, waarop ik een bericht kan schrijven!" De man voelde zich gevleid, broeder-in-God genoemd te worden door zulk een beroemd held en bracht Milosh snel een rol, waarop hij de volgende woorden schreef: "Aan den koninklijken Prins Marko van Prilip: o broeder-in-God, gij vorstelijke Marko! Of gij verlangt niet meer van mij te hooren, of gij hebt opgehouden mij genegen te zijn!

Spoedig kwam hij aan een rivier; die herinnerde hem aan den kleinen visch en nadat hij de schubbe uit zijn zakdoek had genomen, begon hij haar zacht tusschen zijn vingers te wrijven en zie, onmiddellijk verscheen de visch en vroeg: "Wat scheelt er aan, mijn broeder-in-God?" De prins antwoordde: "Mijn merrie is gevlucht en ik weet niet, waar ik haar moet zoeken!"