Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Kolonel Brandon heeft de predikantsplaats te Delaford aan Edward geschonken." "Dus tòch! Dat is toch verbazingwekkend! geen familiebetrekking, geen andere relatie!... en dat terwijl zulke plaatsen nu juist hooge prijzen opbrengen; hoeveel was deze waard?" "Ongeveer tweehonderd pond."
Lady Middleton riep hem herhaaldelijk tot de orde; kon maar niet begrijpen, hoe iemands aandacht één oogenblik van muziek kon afdwalen, en vroeg Marianne een geliefdkoosd lied van haar te zingen, dat de laatste juist geëindigd had. Kolonel Brandon was de eenige van het gezelschap, die haar aanhoorde zonder nu juist zoo verrukt te schijnen.
Mevrouw Jennings, die met genoegen naar hen had zitten kijken, terwijl zij aan het praten waren, en die verwacht had, de uitwerking van Elinor's mededeeling, onmiddellijk bij Kolonel Brandon te zullen waarnemen in een onstuimige blijdschap, zooals die gepast zou hebben bij een man in den bloei der jeugd vol hoop, en vol geluk, zag hem tot haar verbazing den geheelen avond diep ernstig blijven, en nog meer nadenkend dan gewoonlijk.
Toen Edward Kolonel Brandon zijn dank had betuigd, ging hij Lucy deelgenoote maken van zijn geluk; en toen hij Bartlett's Buildings bereikte, was zijn blijdschap reeds zoo toegenomen, dat zij Mevrouw Jennings, die haar den volgenden dag kwam gelukwenschen, kon verzekeren, dat zij hem nog nooit in haar leven zoo verrukt had gezien.
Een zeer aangename taak is mij opgedragen," ging zij, ietwat sneller ademhalend dan gewoonlijk, voort: "Kolonel Brandon, die nog pas tien minuten geleden hier was, heeft mij verzocht, je te zeggen, dat hij, wetende van je plan om predikant te worden, je met groot genoegen de standplaats te Delaford aanbiedt, die juist is vrijgekomen, en alleen maar wenschte, dat zij beter bezoldigd mocht worden.
Marianne moet niet denken dat alle heeren alleen om háár komen. Brandon zal jaloersch zijn, als ze niet oppast." "Ik geloof niet," zei Mevrouw Dashwood, met een oolijk lachje, "dat de Heer Willoughby last zal hebben van pogingen van een van mijne dochters om hem te veroveren, zooals je dat noemt. In die richting is hun opvoeding niet geleid geworden.
"Kolonel Brandon scheen 't niet mogelijk te achten, dat ze zouden kunnen trouwen op het traktement, dat Edward zou ontvangen." "Kolonel Brandon weet er niets van, lieve kind; omdat hij zelf tweeduizend pond in 't jaar heeft, meent hij, dat geen mensch kan trouwen op minder.
Hij schudde het hoofd. "We gaan toch," zei Sir John. "Het mag niet afspringen, nu we er bijna zijn nog wel. Er zit niet anders op, Brandon, dan dat je morgen naar de stad gaat." "Ik wenschte wel dat het zoo gemakkelijk geschikt kon worden. Maar ik kan mijn reis waarlijk geen dag uitstellen."
"Die arme Marianne!" zei haar broer zachtjes tegen Kolonel Brandon, zoodra het hem gelukte, diens aandacht te trekken, "ze is lang niet zoo gezond als haar zuster, erg zenuwachtig, ze is veel zwakker van gestel dan Elinor; en men moet toegeven, dat het ook wel hard is voor een jong meisje, dat vroeger héél mooi is geweest, haar schoonheid te verliezen. U zoudt het misschien niet gelooven; maar een paar maanden geleden nog w
Maar als het toevallig zoo eens uitkwam, dat een vrouw op zeven en twintig jarigen leeftijd nog ongetrouwd was gebleven, dan dunkt mij niet, dat het voor een huwelijk tusschen haar en Kolonel Brandon een beletsel zou zijn, dat hij vijf en dertig is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek