Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Hiertoe bepaalde zich de edelmoedigheid van mijn meester niet; hij kocht mij een blauw fluweelen jas, een bombazijnen broek en een kastoren hoed; kortom alles wat hij mij beloofd had.
Wij werden vergezeld door den zoon van een naburigen pachter een echt voorbeeld van een wilden Braziliaanschen jongeling. Hij was gekleed in een gescheurd oud hemd en dito broek, en liep blootshoofd; een oud-models geweer en een groot mes vormden zijne bewapening.
En hij richt het woord tot mamsel Westphalen, zeggende: "Want, mamselletje, dan kunnen ze niet wegloopen, dan zakt hun de broek op hun knieën." "Schaam je wat, Frederik, om mij zoo iets te zeggen! Wat heb ik met de broek en de knieën van den Franschman te maken?
Deze droeg een leeren broek, die stellig voor kortere beenen en een dikker lijf gemaakt was. De naakte voeten staken in leeren schoenen, die reeds zoo dikwijls gelapt en gekalefaterd waren, dat ze thans uit louter aaneengeflanste stukjes leer bestonden. Het lijf in buffelleeren hemd, dat de borst onbedekt liet. De mouwen reikten niet verder dan tot de ellebogen.
Kan men een angstig alarm, gruwelijker symboliseeren dan met!! en met??... Zoo is het leven, wreed, rauw, vraag en roep. "Wat gil je, krankzinnig mensch!", vloekte meneer. "Mevrouw loopt in 'n bróek!", klaag-huilde Chris.
Heel voorzichtig, maakte hij het openslaande raam een eindje los en liet den handdoek naar buiten waaien, het touwtje deed hij in den ring van het haakje. Toen gauw het raam weer dicht. "Trek zoo'n paar kousen aan," hakkelde grootmoe weer, "en zoo'n broek, die zijn wel droog." Ja, ze waren droog. Gelukkig maar.
Was hij rijk of was hij arm? Dat was eene andere vraag, welker beantwoording ook twijfel kon verwekken. Zijn grijslinnen broek, zijn geelkatoenen kiel, zijn pet van gevlochten koord, zijne schoenen met vilten zolen, die vlekkeloos witte kousen bedekten, konden zoowel een eerste-klasse-mandarijn toebehooren als een man des volks.
Terwijl Van Roosemael dus in gepeinzen dwaalde, kwam er een heer van binnen uit den schoenmakerswinkel op den dorpel staan. Deze was fraai gekleed, met eene paletot van ruitengoed, eene chocolaadkleurige broek, een wit ondervest en eenen zoogezegden gouden ketting voor de borst, waaraan een uurwerk of een kijkglas moest gehecht zijn.
"Ga je gang maar, als je 't hart hebt." Zij ziet hem sarrend aan. "Mijn deur uit!" "Zeg, 't hoeft geen mooie broek te zijn," antwoordt zij, kalm zitten blijvend. "Er uit, of....!" "Nou! voor van avond zal ik je zin eens doen; schreeuw maar zoo niet, ik ben slaperig!" Ze staat op en gaat langzaam naar de deur.
En zoo zorgt hij meester-opvoeder dat de paedagoog niet in baasspelerij ten onder gaat. Wat een kweekeling later worden zal, kun je onmiddellijk afleiden uit zijn eerste keus. Blijft hij met zijn oud-kameraden stoeien en ravotten, ondanks zijn lange broek; of sluit hij zich voor goed bij den nasleep van de volwassenen aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek