Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Lang vóórdat zij daar aankomen, zijn hun fakkels uitgebrand, maar daar bekommeren zij zich niet om. Zij hebben de armen om elkaars hals geslagen, en zingen luid. Nu en dan onderbreken zij hun gezang om te roepen: "Weg met Crispi! Leve Bosco!" Dan valt het gezang opnieuw in, maar wordt weer afgebroken, omdat zij, die niet zingen kunnen, de zangers omhelzen.
Dat waren Da Felice, Bosco, Verro, Barbato en Alagona. Ach, donna Micaela trachtte blij te zijn, toen zij dit hoorde. Ze beproefde niet te schreien. Zij had geloofd, dat Gaetano gevangen zat, opdat het Christusbeeld de muren zijner gevangenis zou kunnen neerhalen.
Indien hij nu kwam, nu deze blijdschap rondom mij opbruist, denkt zij. Kon ik dan, zou ik dan.... Ze ziet hoe het rijtuig van Bosco door de menschenmenigte tracht te dringen. Het gaat stap voor stap; langen tijd moet het stilstaan. Er zullen vele uren noodig zijn, voordat het rijtuig voorbij de haven is.
Men spreekt over de vijf socialisten, de vijf martelaars, die de regeering nu eindelijk aan Sicilië teruggeschonken heeft. En de menschenmassa jubelt: "Leve Bosco! Leve Da Felice! Leve Verro! Leve Barbato! Leve Alagano!" Maar als iemand, die het rumoer der straten wil ontvluchten, naar de haven gaat, vraagt hij verbaasd: "Waar ben ik hier? Madonna Santissima, waar ben ik gekomen?"
In een breeden gordel van wijngaarden en tuinen liggen de dichtbevolkte dorpen Resina, Torre del Greco, Torre Annunziata, Bosco Trecase enz. Een klein eindje klimmen zij tegen den berg op aan de kust, maar dan begint de woestenij van lava en asch. De versche lavastroom van April 1906 hangt als een breed zwart rouwfloers naar Bosco Trecase af. Geen plant is daar gespaard gebleven.
"Geheel Palermo zingt en juicht vannacht," zegt een der zeelieden. "Er is zeker een telegram gekomen van een overwinning in Afrika," meent een ander. Niemand denkt er aan dat het ter eere van Bosco kan zijn. Hij gaat naar het achterdek, hij wil niets meer zien. Hij wil zichzelf niet met ijdele verwachtingen kwellen. Zou geheel Palermo illumineeren voor een armen socialist?
Bosco wandelt rusteloos op het dek en vraagt den matrozen of ze niet een vuurgloed daar ginds aan den horizon zien. "Daar is Palermo," zeggen de zeelieden. "'s Nachts zweeft er altijd zoo'n lichtschijn boven de stad." Het kan niets zijn, dat hem aangaat, hij wil zich zelf overtuigen, dat men niets voor zijn ontvangst doet.
Hij komt hedenmorgen met de stoomboot van Napels." "Wat is hij voor een man?" "Hij heet Bosco, het volk heeft hem lief." En er heerscht bedrijvigheid in de gansche stad. Een der geitenherders op den Monte Pellegrino is ijverig bezig kleine ruikertjes van bellis te binden, die zijn geiten in den halsband zullen dragen. En daar hij honderd geiten heeft en alle halsbanden dragen.... Maar het moet.
't Klinkt als een noodkreet. Een groot pleizierjacht stuurt recht op hen aan en glijdt nu zacht naast de stoomboot. Het geheele jacht schijnt slechts uit bloemen en licht te bestaan. Roode en witte draperieën hangen over boord. Bosco staat op de stoomboot en vraagt zich af welke tijding deze schoone bode zal brengen. Daar slaat het zeil om en op het witte vlak schittert hem tegemoet: "Leve Bosco."
't Is zijn naam! Niet die van een koning of van een zegevierenden generaal! Niemand dan hem geldt deze hulde. Zijn naam, zijn naam! Het jacht werpt eenige vuurraketten omhoog, een regen van gouden sterren valt neer. De boot stoomt de haven binnen. Een donderend gejubel weerklinkt; de menschen weenen van blijdschap en vervoering. Maar Bosco voelt, dat hij zulk een hulde niet verdient.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek