United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een ongeluk van een jongen aan boord, die voor zijne vuilheid al dikwijls slaag, over een kanon vastgebonden, had gekregen, was zoo verhard, dat hij niets meer gaf om de slagen, die de eerste officier hem met het eind touw door den bootsman liet toedienen. »Ik zal het je bij dit en dat laten voelen!" riep de eerste officier in zijn woede; daarop liet hij eene puts met zeewater brengen en, na elken slag, den jongen op de geraakte plek daarmede besprenkelen.

Hou je snavel dan geef de kam 'reis. De bootsman kamt de vlasdraden een paar malen uit, naait weer nieuwe toeven over de andere en zegt eindelijk: Zoo is ie mooi! nou de kuif zit dan toch stil, beroerde jongen, hou 't ding vast langs je ooren. Een groote dot vlas, wordt boven op het andere gelegd en vastgehecht. Au! Wat is er te "auwen"! Je prikt in men kop.

De ongelukkige matrozen, hoewel ernstig gekwetst, zouden misschien de kracht gehad hebben zich, hetzij al zwemmende, hetzij zich aan een of ander drijvend voorwerp vastgrijpende, boven water te houden. Dit deed ook kapitein Hull, dien men een oogenblik den bootsman op een drijvend stuk hout zag trekken....

En de matrozen, gelijktijdig achteruit roeiende, deden de sloep snel achteruitgaan, met het doel haar voorzichtig buiten het bereik van het zeemonster te brengen. Maar op dit oogenblik deed een kreet van den bootsman begrijpen waarom de walvisch zich zoo lang en zoo zonderling onbeweeglijk aan de oppervlakte der zee hield. "Een walvischjong!" zeide hij.

Maar voordat hij onderdook, hadden kapitein Hull en de bootsman, die beiden overeind in de boot stonden, den tijd gehad hem te zien en hem dus op zijn juiste waarde te schatten. En werkelijk was deze "vinvisch" een walvisch van de grootste soort. Zijn lengte bedroeg van den kop tot den staart minstens tachtig voet.

Er kregen nog verscheidene andere officieren verlof, zoo ook de bootsman, die, in het besef dat zijn diensten vereischt zouden worden zoodra de uitrusting begon, enkel verlof vroeg voor dien avond, en meneer Sawbridge, die begreep dat hij thans beter gemist kon worden dan op een anderen tijd, stemde er in toe.

In het voorbijgaan raakte hij de sloep even met zijn ontzaglijke rugvin aan, maar met zulk eene ontzettende kracht, dat Howik van zijn bank werd geworpen. De drie lansen die door de schommeling ongelukkig afweken, misten dezen keer haar doel. "Howik! Howik!" riep kapitein Hull, die zelf moeite had te blijven staan. "Present!" antwoordde de bootsman, zich oprichtende.

Om uitkomst te vinden in dezen bitteren nood, vroeg ik aan een Turk, die naast me stond, wat dat te beduiden had, en deze zei, dat die man 50 cent van me wou hebben voor het overzetten. Dus dat raadsel was ook weer opgelost, en onze bootsman gaf zoo'n triomfantelijk gebrom te hooren, dat het meer uitdrukte dan "daar heb ik die smeerlappen toch gedwongen."

"Dit is mijn klein waterfeest," fluistert Guy tot Corker, die naast hem zit en wien hij zijn laatste bevelen geeft. "De dame zal denken, dat het een pleziertochtje op de rivier is." "Oho! Ontvoering!" lacht de bootsman. "Ja om haar, die ik bemin en vereer tot mijn vrouw te maken," antwoordt Guy. Daarna fluistert hij: "Zij is Alva's dochter."

Ik dacht bij mijzelven: »Ongetwijfeld zou Domitianus u admiraal en uwen bootsman kapitein op zijne vloot hebben gemaakt!"