Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Onder het langzaam vallen van dezen blijden dag voelde zij zich verzwakken tot alle offers, zij voelde zich wiegen door de rust van de kamer in een weldoende vergetelheid van zich zelve. Zij wist nu wel waarom zij vroeger niet gesproken had tot Jozef en altijd maar gewacht; het was door haar trots geweest; zij had niet gewild. Maar nu was zij nederig; zij zoû kruipen aan zijn voeten.
En met heur kromme hoornen naakt Vast eenen halven cirkel maakt, Werd den Hebree van druk ontbonden, En van 't tyrannig jok ontlast: Ziet, hoe elk juicht met blijden geeste, Ziet, hoe zij nu hun Paasschen-feeste Met vrolijkheid bereiden vast, Hun jaar'ge lammerkens zij slachten, Met dat de schaduw zich uitstrekt En 'sHemels oog zijn licht vertrekt , Om schuylen inde water-grachten.
Hoog hield hij het met de toppen der slanke vingers, en het flonkerde en schitterde in zijn hand. Met een blijden kreet van geluk en verlangen snelde Johannes naar de geliefde verschijning. Doch ze verhief zich en zweefde vóór hem uit met lachend gelaat en wenkende hand.
Hoe zou zij nu naar hare hofstede te Moerkerke wederkeeren Als weduwe, met vaderlooze kinderen? Wie kon het weten? Door deze angstige gepeinzen neergedrukt had zij het hoofd gebogen en blikte ten gronde. Zij ontwaakte echter met eenen blijden kreet uit dezen naren droom: haar echtgenoot stond nevens haar. "De man dien ik had gezien was verdwenen", zeide hij. "Nergens kon ik hem nog bespeuren.
De tijd vloog zoo snel om, dat André werkelijk weg ~moest~, toen hij dacht, dat het gesprek nauwelijks begonnen was. Maar zijn hart sloeg met blijden slag, en terwijl hij snel naar zijne kamer terugijlde, was het of Betsy's blauwe oogen hem nog altijd tegenstraalden de zang in zijn hart klonk luider en welluidender. Den volgenden Zondag maakte André met Betsy een uitstapje naar Leiden.
den grond van alles; meer gezeid, maar nog niet al: Gods eerstigheid. VOETNOOT: 1 Gevlekt. Waar zit die heldere zanger, dien ik hooren kan en zelden zien, in 't loof geborgen, dees blijden Meidagmorgen? Hij klinkt alom de vogels dood, bij zijnder kelen wondergroot' en felle slagen, in bosschen en in hagen. Waar zit hij?
Doch hier viel Barine haar in de rede met den blijden uitroep: »Ik moet vluchten, en Dion weet er van, en zal mij volgen! Ik zie het aan uw gezicht." Inderdaad verried elke trek op het leelijke gelaat van de Nubische dat het iets verblijdends was, wat haar gemoed vervulde.
Ik zag, dat hij de tranen in de oogen kreeg, en had veel medelijden met hem. Ik ging daarom naast hem staan en zeide: »Kijk eens, Jan, de beer is los, en Bob zit in den eikeboom.» »Waar is zijn baas, Dorus?» vroeg Jan met een blijden lach, omdat ik even vriendelijk jegens hem was als altoos, en hij pinkte tersluiks de tranen weg, die zijn beide oogen verduisterden.
Een deel des Legers was, met de afgematte leden, Nog door geen rust verkwikt, in zachten slaap gegleden: Een deel lag werkeloos, en dronk met blijden zin Het weemlend koeltjen als een zoeten nektar in.
»Maandag, 23 Mei, slag bij Heiligerlee,« zegt Lize met een blijden lach »en wij, Oranje ter eere! naar.... ja, waarheen? Wat is klaar, Gustaaf?« »De Dam pas Donderdagochtend, in de Kalverstraat is men nog druk aan 't werk. Gaat naar de nieuwe wijken, daar is veel gereed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek