Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Knapt Januari niet van kou, Men zit in oogstmaand in den rouw. Als in Januari de muggen dansen, dan wordt de boer een bedelaar. In Januari ziet men liever een wolf in het veld, dan een ploeg. Het motief is dus: "alles heeft zijn gerechtigheid": wat in Januari te veel is en buitentijds, dat moet men later bezuren; en dit motief wordt herhaald in allerlei toonaarden.
Hun aantal was te groot, dan dat de ongelukkige dorpelingen het konden wagen zich te verzetten, en wie dat nog poogde, moest het bitter bezuren. Want doodslag en brand kenmerkten elk bezoek van de Spanjaarden. Hunne hoeven werden eenvoudig gemaakt tot eene prooi der vlammen.
Hij streelde zijn haar verguld, Zijnen koker hij vervuld' Met zijn pijlen, t'wreed bezuren , Doch verscheiden van naturen, Waarmeê hij, zonder geschil, De minnaars pijnt naar zijn wil; Hij ontsloeg zijn wakkre vlerken, Om zijn krachten te doen werken; Eer hij toegemaakt vol jonst Was, door der Chariten konst Zag hij 's werelds lamp verschijnen, Nu hij tot de reis ging pijnen . Aura en Zefyrus beid' Speurend, dat hij was bereid, Als voorboden gingen zwieren, Beekskens, blaadren deden beven; Cupido haar volgde snel, Om spelen 't gewoonlijk spel.
En dan dacht ik aan mijn ouders: aan mijn brave moeder, wier zwak gestel de tijding niet zou weerstaan, dat haar zoon van zulk een misdaad verdacht werd gehouden: aan mijn vader, die zijn leed met het Stoïcisme, dat hem kenmerkte, verkroppen, maar later des te meer bezuren zoude: en dan, de kwellende gedachte, dat ik hen zelfs niet van mijn onschuld overtuigen kon! dat zij door een derde, die de zaak wellicht vergrooten of in een ongunstig daglicht stellen, van het gebeurde onderricht zouden worden; dat zij wellicht den naam zouden vloeken van den zoon, die hun grijze haren met schande bedekte ... dat alles was schrikkelijk: het deed mij het bloed in de aderen terugkrimpen en het koude zweet door alle poriën uitbersten.
Den volgenden dag een ondoordringbaar dikke nevel tusschen den hemel en de aarde; en ongelukkigerwijze hing dit gordijn ook boven het Rotsgebergte. Uit allerlei oorden regende het klachten. Maar de natuur stoorde er zich niet aan; nu hadden de menschen den dampkring in de war gebracht, dan moesten zij het nu zelven bezuren.
Aan de deur gekomen zijnde draaide hij zich om en schreeuwde hevig tegen de Leliaards: "Gij zult het bezuren, gij snoodaards! Een Maceclier van Brugge binden! O laster! Wee u, vervloekte dwingelanden.... Luistert! De trom der beenhouwers slaat uw lijktocht...."
Soun moest dit bezuren toen hij als gewoonlijk verscheen om zijn meester aan zijn toilet te helpen. »Loop naar den duivel," was de wensch waarmede hij ontvangen werd. »Moge uw loon uit twaalfduizend schoppen bestaan, ondier!" »Maar, mijnheer ..." »Verdwijn uit mijn oogen, zeg ik je!" »Niet voor dat ik u iets vreemds verteld heb..." begon Soun. »Wat dan, ezel?" »Alleen dat mijnheer Wang ..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek