United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !
PERSONEN: KARSTEN BERNICK, Consul. BETTY, zijn vrouw. OLAF, hun zoon dertien jaar oud. MARTHA BERNICK, zuster van den consul. JOHAN T
Speel nog eens voor me; toe, laat ik nog eens wat hooren, maar niet dat treurige, dat van laatst, hoor!" "Mijn God! Keetje, wat zeg je?" "Stil! je moet Betty niet wakker maken! Ze slaapt nog, ze heeft gisteren te veel gewerkt. Wat een leven is er buiten. God! wat een geweld." "'t Dondert nog: het ontweert, en...." "Waarom sta jij hier? Waar is Carlo?" "Hier ben ik, vrouw!"
De directrice zat op de bovenste sport, met een rooden doek om het hoofd geknoopt, een verschoten fluweelen jacquet en een zwarten wollen rok aan, met een bak op de hoog opgetrokken knieën aardappelen te schillen. De jongejuffrouw, gewoonlijk bij het publiek door haar vader voorgesteld als "het wonderkind Miss Betty," balanceerde half in de deur staande twee ledige flesschen op elkander.
Dikwijls zaten ze elkaar in het vaarwater, en soms flikkerde plotseling in Dorus' oog een vonk van toorn, als Betty hem na een kibbelpartij verachtelijk over den schouder aankeek, terwijl ze onverstaanbaar iets mompelde. Aan juffrouw Keetje had hij zich volkomen gehecht.
"Gekke jongen," zei vrouw Keetje dan, terwijl zij hem het haar uit de oogen streek en medelijdend aanzag, "weet je wat je voor me doen kunt? Vrede houden met Betty." Dorus beet op zijn lippen, als hij antwoordde: "'k Beloof het u", en hij deed zijn best om zich in te houden, als het wonderkind, om hem te plagen, een hoogen rug trok of kromme beenen maakte.
De oude Betty hief het ronde houten deksel op zwart verbrand aan den kant, en uit de geweldige pan steeg de sterke lucht op van schapenvleesch, kool, aardappels en kruiderij, die door elkaar gekookt werden, het lievelingsgerecht van de Hooglanders!
De paardrijdster! De vrouw van de directeur! MEVR. BERNICK. Hemel! wat moet dat beteekenen? Ah...! DE DAME. Dag lieve Betty! Dag Martha! Dag zwager! Lona...! Zoo waar ik leef!... MEVR. HOLT. God zij ons genadig...! MEVR. RUMMEL. 't Is toch niet mogelijk...! HILMAR. Nou! Oeh! MEVR. BERNICK. Lona! Ben je het heusch...? LONA. Of ik het ben? Ja, bij mijn ziel, ik ben het.
AUNE. De "Indian Girl" kan overmorgen uitgaan. BERNICK. Ziezoo! Dien stijfkop heb ik dan toch doen buigen. Dat neem ik als een goed voorteeken aan.... Dag Betty! Dag Bernick! MEVR. BERNICK. Goeden dag. HILMAR. Zoo, jij hebt gehuild, zie ik. Je weet 't dus zeker al? MEVR. BERNICK. W
"Daar weet ik niets van, vader," antwoordde zij, "en of Beatrice er goed uitziet, dat hangt van den smaak af. Ik heb er mijn eigen gevoelen over. En zouden we nu niet naar bed gaan? De dokters en Betty zullen den heelen nacht bij mijnheer Bingham en Beatrice blijven." "Ja, Elisabeth, wij zullen maar naar bed gaan, dat zal het best zijn. Wij hebben veel reden om dankbaar te zijn.
De reeds bejaarde man speelde behalve trompet ook nog viool en begeleidde op dat instrument de evolutiën van miss Betty, die zich verbeeldde zwakke zenuwen te hebben en daarom minder goed tegen de schelle tonen van het blaasorkest te kunnen.
Woord Van De Dag