United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


MEVR. RUMMEL. O, maar dat schandaal dat zij gemaakt heeft nog eer ze weg ging, mevrouw Holt! MEVR. HOLT. Sst, praat daar toch niet van. MEVR. LYNGE. Gut, maakte zij ook al schandaal? MEVR. RUMMEL. Neen maar, dat moet u hooren, lieve mevrouw. Bernick was net geëngageerd met Betty Tönnesen; en zoo als hij met haar aan zijn arm bij haar tante komt om zijn meisje te presenteeren....

Kort daarna kwam Betty, de dienstmaagd terug, en ging aan haar werkzaamheden, onbewust dat Beatrice den geheelen nacht afwezig was geweest. Haar zusje was veel beter, antwoordde zij op Beatrice's vragen. Na, voor zooverre zij kon, iets gegeten te hebben het was niet veel begaf Beatrice zich naar haar kamer, ontkleedde zich, baadde zich, en trok andere kleeren aan.

"O lieve deugd; ik weet zeker, dat je mama je heel goed kan missen; en ik hoop toch, dat je mij 't pleizier zult doen; want ik ben er nu eenmaal erg op gesteld. Denk maar niet, dat je 't mij lastig zult maken, want ik maak volstrekt geen omslag voor jelui. Betty zal alleen met de postkoets moeten reizen, en d

Zij wendde zich tot hem en zag hem strak in de oogen. "Sterven," antwoordde zij, "dan zullen zij vergeten zijn, of " "Of wat, Beatrice?" "Hier zijn wij aan het station," zeide Beatrice, "en Betty is aan 't kibbelen met den koetsier." Vijf minuten later was Geoffrey vertrokken. Hoofdstuk XVI. De eerste verdieping bij Edgware Road. Geoffrey's reis naar de stad was niet van de aangenaamste.

Nu kwam de drukte van het vertrek. Effie werd in de vigilante met de bagage weggezonden, onder toezicht van Betty, de dikke Welsche dienstmaagd. Beatrice en Geoffrey zouden te voet naar het station gaan. "'t Is tijd om afscheid te nemen, mijnheer Bingham," zeide Granger. "Vaarwel, vaarwel! God zegene u. Ik heb nooit zoo'n aangenamen commensaal gehad. Ik hoop dat gij nog eens terug zult komen.

De eenige van het gezin, waarmede hij het minder goed kon vinden, was miss Betty, het wonderkind. Hoogstwaarschijnlijk omdat zij, die tot dusverre als de parel van het gezelschap was beschouwd, vreesde, dat de bochel een schaduw op haren glans zou werpen.

Hij verliet het station, en liep snel naar de pastorie, in een gemoedstoestand, zooals alleen zij kunnen beseffen, die de spanning van onzekerheid in de hoogste mate harer verschrikkelijkheid kennen. Maar spoedig kwam er een einde aan. Toen hij aan het hek van de pastorie was, kwam de dikke Welsche dienstmaagd Betty hem haastig te gemoet. Nu verloor Geoffrey alle hoop.

En al had Helena dat alles ook kunnen gissen, dan zou zij toch vertrokken zijn; want de tegenwoordigheid van Aristobulus Beerenkooi kon haar niet van streek brengen. »Bet!" »Beth!" »Bess!" »Betsy!" »Betty!" Die reeks van namen weerklonk weer in de hall. Maar ditmaal verscheen juffrouw Bess en ontving de bevelen om den volgenden morgen voor een dadelijk vertrek klaar te zijn.

BERNICK. Och, lieve Betty, dat is iets waar dames heelemaal niet in komen kunnen. HILMAR. Je wilt je dus toch met die spoorweggeschiedenis inlaten? BERNICK. Ja, natuurlijk. R

LONA. 't Kan zijn; maar toen nu Betty thuis kwam, mooi, bloeiend, door allen vergood ... en het bekend werd dat zij het heele fortuin van tante erven zou, en ik niets zou krijgen.... BERNICK. Ja, dat is nu juist de zaak, Lona; en nu zal je ook alles zonder omwegen hooren. Ik had Betty toen niet lief. Ik maakte het niet af met jou om een nieuwe verliefdheid. Ronduit gezegd, het was om het geld.