Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Wie bedoelt gij? vraagde zij, nog niet geheel gerustgesteld. Hen, die bezweken zijn voor de bekoringen der plaats, en er zich voor leven en dood aan verbonden hebben. Wacht! Laat ons hier blijven staan, dan zal ik u toonen wat ik bedoel. Het geluid van lichte snelle voetstappen deed zich hooren. De menigte maakte ruim baan, want daar kwamen zij aan, de ongelukkigen, waarop de man gezinspeeld had.
Het zijn juist de coquetten, die het minst voor de bekoringen der zinnelijkheid bezwijken en dan ook in het spelen met vuur het verst durven gaan en op het laatste moment altijd nog de kracht blijken te bezitten zichzelf het "halt" toe te roepen.
Van den eenen kant kwamen konijnen te voorschijn, van de anderen liepen hazen voorbij; daar zagen zij geiten liggen en ginds jonge herten weiden. Bovendien gingen er verscheidene onschadelijke beesten gelijk huisdieren heen en weer. Al die dingen schonken hun na de andere bekoringen een nog veel grooter genoegen.
Een veelheid van licht- en schaduweffecten met allerlei kleurenmengeling spreidt zich uit over dit stille landwater, dat schier bij elke bocht door nieuwe, intieme bekoringen trekt.
En toch: telkens verschijnen ze weer, die zwervende kooplui, die nomaden van den handel, die levende relikwiën van een anderen, lang vervlogen tijd; telkens bouwen zij op het plein een klein en schilderachtig stadje van huizen van zeildoek, planken en geschilderd papier, waar vlaggen, bonte uitstallingen, schilderijen in schreeuwende kleuren, brommende opschriften, verlokkende affiches medewerken om de voorbijgangers te lokken, wier gemoed zoo zelden tegen deze bekoringen bestand blijft.
De knecht moest hem tweemaal bij den schouder aanstooten, voor hij wakker werd, en toen hij zijn oogen opende, speelde een lichte glimlach om zijne lippen, als ontwaakte hij uit een zaligen droom. En toch had hij in het geheel niet gedroomd. Zijne nacht was blank geweest, zonder beelden van verdriet of vreugde. Maar de jeugd glimlacht zonder reden. Het is een van hare liefste bekoringen.
Bovendien bemerkte ik, dat hoewel het hard regende, de kleeren van dat wezen niet nat werden, en toen ik dat vreemde verschijnsel had opgemerkt, begreep ik dadelijk, dat de vrouw niemand anders was dan de ééne of andere kwade geest. Het schepsel nam de gedaante aan van een lieftallig meisje, ten einde mij door haar tallooze bekoringen te betooveren, in de hoop, dat zij onze visch zou krijgen."
Waarom nog denken aan de openbaringen van eenen geest, die u zoo wredelijk heeft bedrogen?" "En gij zult mij helpen om eenen goeden geest te vinden?" "Ja, ja, ik zal al doen wat gij verlangt." "Hij is gevonden, de goede geest!" juichte Theresia. "Ik ben de goede geest; ik zal u verdedigen tegen de bekoringen van de vijanden der ziel!"
Wat al mooie boerinnetjes, wel zoo mooi en zelfs nog mooier dan het aardige Tieldeken van Meylegem-Zuid, eventjes in 't voorbijrijden gezien met blozende wangen en stralende oogen; eventjes aangesproken, en de hand gedrukt en ook wel eens gezoend en in de lenden geknepen, maar dan ook zonder spijt weer verder, naar andere bekoringen, naar andere oogen en andere lippen, als een vrije vogel van tak op tak, als een lichte en lichtzinnige kapel van bloem tot bloem!
Jakob Mispels stond te beven en veegde zich eenen traan uit de oogen, in de overtuiging dat de arme Willem onder de bekoringen des duivels was bezweken. Peternelle integendeel lachte en juichte. Toen de jongelieden ongeroepen in de zaal des kasteels traden, riep mijnheer Reimond op vasten toon hun toe: "Nutteloos, onmogelijk! Gij moet te zamen trouwen: de geest wil het!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek