Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Door zijn groote talenkennis had-i een betrekking gekregen als correspondent op een fabriek. En Hoyer ging naar Parijs, schilderen. Bekker vooral was weer erg weemoedig. Hij wou dat-i dat baantje maar niet aangenomen had. Hij begreep niet goed meer waarom-i 't gedaan had. Twee uur was-i in dat ellendige fabrieksstadje geweest om zich voor te stellen.
Maar met dat al hadden ze ons toch in hun macht, ze legden beslag op 't grootste deel van onzen tijd, zij hielden ons uit de zon en van de weilanden en den waterkant vandaan. Ze dwongen ons voortdurend onze gedachten bezig te houden met hun onbegrijpelijke zaken. Maar dat ging zoo ver als 't voeten had. En zij gaven ons standjes; niks waren wij op kantoor. "O, Bekker" zeiden ze tegen elkaar.
Men liet hun posten om te vervullen, waar toe de Colonel FOURGEOUD, wien de besmetting in 't geheel niet dreigde, de benoeming deed. De Majoor BEKKER wierd tot Lieutenant Colonel, en de Capitain ROCKAPH tot Majoor aangesteld. De beesten van onze luchtstreek, die men in deeze Gewesten vind, verzwakken en ontäarten aldaar niet minder dan de menschen.
Men liet hun posten om te vervullen, waar toe de Colonel FOURGEOUD, wien de besmetting in 't geheel niet dreigde, de benoeming deed. De Majoor BEKKER wierd tot Lieutenant Colonel, en de Capitain ROCKAPH tot Majoor aangesteld. De beesten van onze luchtstreek, die men in deeze Gewesten vind, verzwakken en ontäarten aldaar niet minder dan de menschen.
Bekker had een theorie, dat-i zou sparen en terugkomen en op de hei gaan wonen. Maar hij geloofde er zelf niet aan in zijn hart. En wij probeerden 't te gelooven, zelfs Hoyer probeerde 't en wij overtuigden ons zelf dat 't zoo gaan zou, maar wij geloofden 't niet. En 't is ook zoo niet gegaan. Na een jaar is Bekker teruggekomen.
Een wonderlijke vergissing leek alles. Nu zit Bekker weer ergens op een kantoortje. Hij heeft een goeie baas, die hem respecteert, omdat hij Dante vertaald heeft. Op mooie dagen stuurt-i Bekker 's middags weg, dan mag-i een beetje in 't zonnetje wandelen. Aan den drank is Bekker niet gegaan. Hij lost schaakproblemen op of slaapt. Een voorstelling van de toekomst heeft-i niet.
Ons werk op kantoor deden we niet al te best, en onze bazen verachtten we, behalve Bavink en Hoyer, die geen bazen hadden en niet begrepen, waarom we iederen dag weer naar die bazen toegingen. We wachtten maar. Waarop? Dat hebben we nooit geweten. Bekker zei: "Op 't koninkrijk Gods." Dat wil zeggen, dat heeft-i een keer gezegd zonder zich nader te verklaren.
Doch BEKKER, hoe zéér den vrede beminnende, bleef voor de waarheid, naar zijne opvatting, ijveren. Nooit echter zal het nageslacht ophouden, hem, tegenover zijne eeuw, als een held te vereeren en wegens zijne deugden en verdiensten als een weldoener te zegenen . Zie bewijzen daarvan in Aanteekening 26, en bl. 260 hier vóór. Zie bewijzen daarvan in Aanteekening 26, en bl. 260 hier vóór.
En Bavink was niet zooals we hem graag zagen, wanneer Lien er bij was en had een neiging om haar voortdurend te knijpen. Dat was hinderlijk. Gelukkig liet hij haar al heel gauw weer thuis, omdat-i dacht, dat Lien mij oogjes gaf. Bekker zei: "Meiden, dat is niks" en rookte met bizonder welbehagen z'n steenen pijpje toen ze er voor 't eerst weer niet bij was. Het was dien avond ook heel genoegelijk.
"Dat is niet veel, vind je wel?" Ik vond dat niet veel; tusschen den toren van Naarden en de kamer van Bekker b.v. was veel meer. "Tusschen den toren van Naarden en deze snor," zei Bekker, "is veel minder, veel minder dan er toen was tusschen haar schouder en de mijne. 't Haalt er niet bij Koekebakker." Hij sloeg weer een blad om, keek in 't licht, en zei: "zoo is 't" en ging door met lezen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek