Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Daarna legde zij zich met den beker in de hand te bed en zich zoo eerbaar mogelijk in haar kleeren wikkelend, strekte zij haar lichaam daarop uit; dicht bij haar hart bracht zij dat van den vermoorden minnaar en wachtte zonder iets meer te zeggen op den dood.
Hier!" vervolgde hij, een vollen beker omhoogheffende: "drinken wij op het welslagen van ons heilig verbond!" "Op het wèlslagen," zeide Adeelen: "maar," vervolgde hij, van toon veranderende, "mag ik nu eindelijk weten, met wien ik het verbond aanga?"
Ons hert is van vuur voor het vrije geweten, van vuur onze maag voor het gebraad van den vijand. Laat ons wijn drinken, dat is de melk van de dapperen. Vive le Geus! Nele dronk ook uit een grooten gouden beker; zij bloosde van koude, doch blijde bespeelde zij de pijp. En ondanks de koude, aten en dronken de Geuzen juichend en vroolijk op het dek van de schepen.
Aan elk der gasten gaf men een gebraden kip, brood en uit cacao bereiden drank in overvloed; en na afloop van den maaltijd, een mantel om zich te bedekken en een kleinen piedestal met een daarop geplaatsten beker, die zoo fraai mogelijk bewerkt was. Kwam een der gasten inmiddels te sterven, dan ging de verplichting om den maaltijd te geven op zijne erfgenamen of familie over."
Ter verklaring van het kwalijk begrepen gebruik werd naderhand de legende uitgedacht, als zou een zekere afgodendienaar, Aristodemus genaamd, den H. Johannes vergiftigden wijn hebben aangeboden, met de verklaring, christen te willen worden, wanneer de heilige den beker zonder letsel zou ledigen. Deze dronk vervolgens den giftbeker, zonder dat hem eenig nadeel overkwam.
Welaan, en dit gaat op uw welvaart, makkers!" De uitdrukking van genoegen kwam plotseling op het gelaat der beenhouwers terug, en hun stilte eindigde met een lange lach, nu zagen zij dat de bedreiging van hun Deken enkel scherts was geweest. "Drinkt maar," hernam Breydel, zijn beker vullende, "die kruik zij u gegeven, gij moogt ze tot de bodem ledigen.
Zij gaf hem een beker en hij liep naar de rivier om water te halen. Toen hij terugkwam was de vreemdeling verdwenen. Zoodra Balthasar bijgekomen was vraagde hij: Waar is hij? Wie? vraagde Iras. Hij, de Zoon van God, dien ik daareven zag! Gelooft gij dat ook? vraagde Iras zacht aan Ben-Hur. Het is een tijd van wonderen. Laat ons wachten, luidde zijn antwoord.
De kleine Diego liep aan zijns vaders hand mee. Zij waren nog maar anderhalve mijl van het dorp Palos af, toen zij bij een hecht steenen klooster kwamen. Diego had honger en dorst, en daarom ging de vader in het klooster, om een beker water en een snede brood voor zijn kind te vragen. Heel toevallig kwam de prior van het klooster op dat oogenblik aan de deur.
Hij lachte gemoedelijk, zette zich bij hen aan de tafel, ledigde een grooten beker bier en, terwijl hij de kaarten opnam die hem toegedeeld waren, begon hij zijn wederwaardigheden te vertellen, echter zonder van zijn geheime gedachten te spreken. Het kasteel was op een rots gebouwd, aan den voet door een groot woud omringd.
"Indien mijne moeder het drinkt," sprak Quinten met een biddend gelaat, "beloof ik, dat ik tien missen voor u zal hooren, zuster Ursula!" "Drink maar," hernam de non, "ik zal uwe moeder ook eenen beker geven." "O, dan hoor ik er twintig!" riep de ontroerde smid met eenen traan van vreugde in elk oog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek