Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Zeg aan Zijn Majesteit, dat ik zeer gevleid ben over zijn welwillendheid, maar dat ik hem onmogelijk kan ontvangen. In den schouwburg behoor ik mijn kunst toe. Bezoeken van welken aard ook, roepen mij tot de werkelijkheid terug en verbreken de illusie, die ik noodig heb om mijn rollen naar behooren te vertolken. Ik ben ten zeerste verheugd, dat mijn kunst Zijn Majesteit behaagd heeft.
Dat is zo: maar kunt gy een oogenblik twyffelen, of myn Vader zich niet vereert zoude achten met zo eene Dochter? Hy zal mooglyk eenige bedenkingen hebben, over het geen de goede man onderscheid van Religie noemt; gy weet, ik behoor tot Lutersche Gemeente, maar de Heer Blankaart en myn Vader zullen dat wel vinden. Zy.
"Zeg, Koelewijn, wat.... e.... wat ben jij van je geloof?" "Hervormd, Edel Achtbare!" "Zoo! Maar.... e.... je hoort toch in je hart eigenlijk bij dat canalje." Het is min of meer moeilijk om op zoo vage en zoo vleiende onderstelling te antwoorden: "Tot uw dienst, Edel Achtbare!" Veldwachter Koelewijn vergenoegde zich dus met te zeggen "Ik behoor tot de Nederlandsche Hervormde kerk, Edel Achtbare."
De knaap antwoordde: "Ik kan niet; ik behoor bij den optocht; ik moet schreeuwen: weg met Polignac!" En strijkvoetend, 't geen de eerbiedigste groet is, ging hij heen. Toen de knaap weg was, zeide Grantaire: "Dit is een echte straatjongen van Parijs!" Intusschen peinsde Laigle; hij zeide halfluid: "A B C beteekent: Begrafenis van Lamarque."
Máár, m'n lieve vrienden en vriendinnen, vóór ik verder ga, even dit: begrijpt gij mij wel, weet gij het wel goed, dat ik geen "zedeprediker" ben, gij die dit weten kunt, die immers nu reeds sedert eenige jaren mijne uiteenzettingen volgend, hebt kunnen verstaan, dat ik niet tot die soort van menschen behoor, wier eerzucht of eenig ander verlangen hen in de richting van het "zedepreeken" drijven k
"Zoek mij geen logens op de mouw te spelden, ellendeling!" zeide Reinout: "ik behoor niet tot hen, die zich door u laten misleiden. Ik weet zeer wel, dat de waardige Barbanera zich thans niet binnen die hut bevindt." "Jawel heerschap!" zeide Marretje, hem toeknikkende: "de meester is al een half uur bij moeder." "En gij ook, klein nest! zoekt gij al zoo vroeg te bedriegen?
"In zooverre? Is dat dan niet alles?" "Maar ze Als ze ons nu eens willen scheiden " "Wat zouden ze kunnen beginnen?" "Ik weet het niet. Wat kùnnen ze doen?" "Wie geeft er wat om wat zij kunnen doen, of wat ze zùllen doen. Ik behoor jou en jij mij. Verder is er niets. Ik ben de jouwe en jij de mijne voor eeuwig.
"Tusschen dit of zoo ruw de windsels losscheuren, die de bloedende wonden van een gezin bedekken, is nog een groot verschil, freule Mordaunt!" sprak ik met nadruk. "Wel mogelijk, jonker! maar voor zulk een menagement ben ik niet berekend. Ik behoor niet tot hen, die onwelvoegelijke dingen onder mooie woorden weten weg te sluiken.
Alles deed zien dat hij op eenigerlei wijze pas een flinken klap van het Leven had gekregen en dezen klap zoowel in zijn temperament als in zijn overtuiging verwerkte.... Ik behoor tot hen die iets dergelijks al vele jaren in stilte wenschen.
In een afgezonderden hoek en als beveiligd achter 't biljart, hadden de soldaten, die hun blik op Enjolras vestigden, Grantaire niet opgemerkt, en de sergeant was gereed om zijn commando "legt aan" te herhalen, toen zij eensklaps in hun nabijheid een forsche stem hoorden roepen: "Leve de republiek! Ik behoor er toe." Grantaire was opgestaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek