Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Met bijzondere opmerkzaamheid hadden vooral ook twee andere mannen geluisterd, die zich intusschen bij de overigen gevoegd hadden, en, blijkens de met dezen gewisselde begroeting, mede tot de zeer vertrouwden behoorden. Met nog meer belangstelling luisterden zij, toen Gorakh met zachte stem hernam: Van onze zijde is in de laatste dagen nog eenige verandering in het plan raadzaam gekeurd.
Eerwaarde! begon Siddha, na de eerste begroeting, of laat mij liever zeggen, mijn genadige Vorst!... Neen, viel de kluizenaar hem in de rede, blijf mij Gaurapada noemen! Ik ben niets anders meer. Welnu dan, hernam Siddha, ik gehoorzaam. En met vreugde zie ik dat ge u mijner nog herinnert.
De boeren bij de telega waren allen opgestaan en keken nieuwsgierig en vroolijk naar de begroeting der gasten, terwijl ze daarbij hun aanmerkingen maakten. "Die zijn ook in hun schik; ze hebben elkaar zeker in lang niet gezien! zeide een kroeskop, die zijn haar met lindenbast samengebonden had. "Zie eens, oom Garoszim, deze zwarte moest onze garven rijden dat zou flink gaan!"
"Waar is de Davids-harp, Jo?" riep Laurie haar toe, zoodra hij dicht genoeg genaderd was om zich te doen verstaan. "Vergeten!" en Jo schepte nieuwen moed, want die begroeting kon moeilijk verliefd genoemd worden.
Hij dacht ook aan dat tooneel, toen hij den volgenden dag in de kamer was gekomen, waar zij sliep, toen die zonnestraal, die van haar borst op de zijne trilde, een gevoel in hem had gewekt alsof voortaan zijn lot en dat van het slapende meisje één waren, en zij ontwaakt was met die zonderlinge begroeting op haar lippen.
En in het volgend oogenblik geeft de dame een kleinen gil van verbazing, misschien wel van schrik, want Guy Chester, zich niet bekreunende om de Spaansche wijze van begroeting, heeft haar een fermen, welgemeenden Engelschen zoen gegeven, zooals de zoon van den squire gewoon was, met Kerstmis op de roode lippen van de meisjes te drukken, als zij onder den mistletoe stonden.
Als een man met zulk een gelaat in den kring van ons, gewone menschen, treedt, dan valt er eene schuchterheid over ons en aarzelen even onze sprekende stemmen, ja, het is alsof ons aller woorden, die op het punt stonden elkander in vroolijk-drukke en familiare begroeting te ontmoeten, haastig van weerszijden terug wijken, om een open ruimte van eerbied te vormen.
Ze werden na de eerste begroeting door de vrouw des huizes in een groote zaal gebracht, welke naar de meening van Jannetje in ruimte en prachtige meubileering zeker niet voor de mooiste kamer in het paleis des konings behoefde onder te doen. Daar vonden ze een klein maar zeer gemengd gezelschap bijeen.
En zij zagen den draagstoel aanwiegelen, neêr gezet door de dragers worden: zij zagen Martialis uitstappen, toen Plinius zelve en toen twee jonge slaven met blonde haren, koordedansers of kunstenmakers.... Wie bracht hun gastheer daar met zich mede, hij, die zoo streng van zeden was! De gasten verwonderden zich niet lang. Zij liepen Plinius en Martialis te gemoet en hartelijk was de begroeting.
Nauwelijks had men dan ook den laatsten Roodhuid gebonden, en al de buitgemaakte wapenen bijeengeraapt, of men vervolgde oogenblikkelijk den tocht. Vooraan reden de jagers, achter dezen kwamen de Roodhuiden, en de achterhoede vormden de rafters. Winnetou en Old Firehand reden met Old Shatterhand voorop. Zij hadden hem stil de hand gedrukt, de eenige begroeting die zij voorloopig noodig vonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek