Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Een motief in dezen zin bevatten b.v. de twee eerste maten van de vijfde symphonie van Beethoven, terwijl men b.v. de bewerking die de componist daaraan gegeven heeft in de acht eerste maten van het Scherzo in deze symphonie, een melodie kan noemen .
Als je die scènes van Beethoven zingt: Ah, Perfido! dan ruik ik altijd verveine, vooral bij een der laatste hooge passages. Als je het eens later zingt, zal ik je zeggen wanneer. Ange schaterde. Maar, meneer Vere, hoe heerlijk zoo geparfumeerd te zijn! Allen lachten meê en Vincent scheen ook zeer opgewekt. Het is toch waar, parole d'honneur.
Schumann trok hem nog slechts ten halve aan; over de modernen schudde hij bedenkelijk het hoofd; zelfs tegen de allerlaatste gewrochten van Beethoven koesterde hij, bij alle bewondering, eenen heimelijken weerzin. Want juist omdat hij zooveel kamp en troebelheid gekend had in het leven, was hij zoo beducht voor kamp en troebelheid in de kunst.
't Was geheel een musicus van den ouden stempel; hij dweepte met Bach en Beethoven, vereerde Mozart, Meyerbeer en Mendelsohn, en zag met eenige minachting neer op den in de mode komenden Offenbach en andere dergelijke "muziekfabrikanten", zooals hij ze noemde. Er lag over zijn geheele persoon een waas van klassieke waardigheid, dat bijna op de grenzen van het vermakelijke kwam.
O, ja! dat is heerlijk! riep Emilie, van uit het hoekje, waar Louis haar nu voor zich alleen hield. Zeker iets van Beethoven, mevrouw, vroeg mevrouw van Borselen, de sonnate Pathétique, b.v.? Dat heb ik zoo lang niet gespeeld, zeî Mathilde, wel in geen twee jaar. Mijn vader leefde nog ... Och toe, mevrouw, toe, het zal wel gaan ...
Daar kan hij uren zitten en de vingers over de witte en zwarte toetsen laten gaan. Daar studeert hij, speelt schalen en études, en daar speelt hij zijn Beethoven. Vrouw Musica heeft hem met haar bijzondere genade bijgestaan, zoodat hij vele van de zes-en-dertig sonates gecopieerd heeft. Maar de oude man waagt zich nooit aan eenig ander instrument, dan zijn houten tafel.
Van Beethoven heeft hij eens gezegd: "Il ressemble
Aan de schimmen van Beethoven en Bach. O mijn Broeders, en mijn Heiligen! Mijn aldernaasten bij God mijn bemiddelaars! Als een eenzame wijlt mijn ziel onder eenzamen, wie onder de leevenden kent mijn hart? En God's aangezicht zal ik, leevende, niet zien, Zijn glans blijft mij onthouden, hoe ik bid. Want mijn onvergolden schuld is nog te geweldig en te machtig zijn om mij de handen mijner zonde.
De muziek lawaaide rond haar en toeterde gelijk een muggenzwerm in hare ooren. Van de heerlijke zevende symfonie, waaromtrent zij dikwijls zei dat zij, in al die hoogte en wijdte, de vormen van een menschelijken Beethoven niet meer terugvond, hoorde ze niets. Een nevel van weemoed was om haar opgetrokken, en daarachter vreesde zij dat niets opklaren kon dan de vuren der wanhoop.
Het gedruisch in de zaal hield op; ieder schikte zich op zijn gemak. Daarop verhief de orkestmeester zijn ebbenhouten stafje, en de symphonie begon. Natuurlijk de zooveelste van Beethoven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek