Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Wel tienmalen zeide hij, hij wist niet, waar hu zooveel beleefdheid aan verdiend had: enfin! 't was aandoenlijk om zijn dankbaarheid te zien. Ik sprak met hem af, hij zou den volgenden morgen tegen zeven uren bij Jaspersz op stal komen, om het beestje te zien, en dan zou ik er ook wezen.
Vergelijk daarbij den kalmen oosterling, laat mij liever zeggen den Javaan; hij moet wel met den stroom mee, maar stribbelt er toch zoo lang mogelijk tegen; het liefst vermijdt hij alles, waaraan gevaar verbonden is; een voetreis vindt hij het zekerste middel, om zich te verplaatsen, vermoeienis kent hij niet, evenmin de waarde van den tijd; wil hij zijn doel vlug bereiken, wel dan gaat hij boven op zijn paardje zitten, en het beestje brengt hem in twee derde van den tijd over, dien hij te voet zou noodig hebben; het non plus ultra van een genoegelijke reis vindt hij de sapie- of karbouwenkar, langzaam maar zeker de steilste helling op en even traag af.
Juist had Door dit gezegd of een zwart gevlekte koe, die nog even te voren rustig had staan kauwen, deed een paar passen in hun richting. Nel stiet een klein gilletje uit. Fox, die zeker voelde, dat er iets niet in den haak was, begon te blaffen. Eerst bleef de koe staan, alsof zij verbaasd was over het geluid, dat zoo'n klein beestje maakte. Maar toen begon zij al vlugger te loopen, naar Fox toe.
Laat zien, dat beest!" "Ik heb de lei niet op den grond laten vallen, juffrouw, hij deed het zelf, want hij zat te spelen." "'t Is niet waar, juffrouw, Dik duwde haar van de bank, en toen viel ze." "Zoo, Dik, jok nu maar niet langer. Ik hoor het al, jij hebt de lei op den grond geworpen, en bovendien zit je met een kikker te spelen. Laat zien, dat beestje."
Het beestje had lang uitgetjilpt voor Wouter de lessen van onafhankelykheid leerde ontberen, die hy nu nog ter-loops, maar gretig toch opving van 'n barbier. En ook deze chirurg is ter-ziele.
Hij bukte en zag, op eenen steen, een hondeken liggen. Wel, mijn beestje, sprak hij, wat doet ge hier zoo spa in den avond? Hij wilde den hond streelen en hij voelde dat zijn rug nat was. Hij dacht, dat men hem had willen verdrinken en nam hem in de armen, om hem te drogen en te koesteren. Thuis gekomen, sprak hij: Hier is een gekwetste, wat moet ik er mee doen? Hem verbinden, antwoordde Klaas.
Veel geld er voor uit te geven schikt mij niet: en ik ben bang, dat zij mij in den nek zullen zien; want ik heb er geen verstand van." Toen kwam mij de witvoet voor den geest: ik trok af, liet onzen maat zijn zaakjes met den ouwe af handelen en wachtte hem aan de voordeur af: "Zeg eens, Sinjeur Velters!" zeide ik, toen hij aftrok: "jij woudt gaarne een mak beestje hebben, nietwaar?"
Zij traden de tent uit en zagen Zweder met zijn ruiters in den zadel gezeten, en Boudewijn, des Ridders anderen schildknaap, die het paard van Madzy gereed hield. Stilzwijgende besteeg zij het moedige dier. "Een wakker beestje!" zeide Boudewijn: "maar wat hamer, heer Ridder! het gelijkt, als 't eene ei op 't andere, naar den vos, die u ontstolen is."
Ze was enkel koud vel, met een armzalig levenden kop er aan, het haar voelde stug en koud.... het zachte gedons onder den buik was aan elkaâr gekleefd en tot piekjes bevroren. Wat was ze stil, wat was het stil, wat was de nacht groot en de kou overal.... Zacht voelde ik mijn hand gaan over het vel van mijn beestje en toen is stil een groot leed komen opzwellen naar mijn oogen.
De dieren worden er vóór de deur gehouden, en wie "tsjappa" reist, wordt verondersteld, bij elk van die posthuizen versche paarden gereed te vinden; maar er komen meestal paarden en muildieren te kort, en uw slecht gevoed, vermoeid beestje moet nog maar verder mee, weer een etappe, dat is zoo iets tusschen vijftien en dertig mijlen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek