Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
In den loop van den avond, terwijl ik in eenzaamheid zat te treuren, werden mijne leden allengskens ijskoud; alles beefde met groot geweld aan mijn lichaam.
De aderen op zijn voorhoofd zwollen op en zijn stem beefde, toen hij zich tot oom Frans wendde en heftig uitviel: "Ik verbied u, u een naam toe te eigenen, die u niet toekomt!" Doch oom Frans verroerde zich niet. Hij keek slechts Peter Dam aan met een blik, die hem van het hoofd tot de voeten opnam. "Hoort u, wat ik zeg?" ging Peter Dam even heftig door.
Toen Anneken den schitterenden jachtstoet uit den burcht treden zag, beefde zij en trad eerbiedig ter zijde; want, evenals vele landlieden uit den omtrek, was het arme kind eene hoorige van den heer van Oostcamp, meester van het omliggende land. Dat land had hij in leen ontvangen van den graaf van Vlaanderen, die zijn leenheer was, terwijl hij leenman was van den machtigen graaf.
Haar bloed woog zwaar in haar willoos lichaam, en als een sterke band voelde ze den angst om haar brein. Stap voor stap naderde ze de haven .... Wanneer haar schepen? Niets was geschied. De schepen wiegelden in het zonnelicht, zacht speelden de golfjes, het zonlicht was over de zee, en niet één klein, wit wolke-lijntje beefde aan de star-blauwe lucht.
Toen Grauwvel hen zag, bleef hij eensklaps staan. Hij zag nauwlijks naar de koeien en de jonge dieren. Hij staarde naar den ouden stier, die breede horens had met veel takken, een hooge bult boven de dijen, en een langharig stuk vel hangende onder den hals. "Wat is dat voor een dier?" vroeg Grauwvel met een stem, die beefde van verwondering. "Hij wordt Kroonhoorn genoemd, en hij is je stamgenoot.
Dan legde hij zijn hand in de mijne; en ik voelde hoe de zijne beefde, zij was warm en koud tegelijk. "Dat is het begrafenismaal van onze liefde," zeide hij heel zacht. "Ik antwoordde niet, maar had ook niet den moed, mijn hand terug te trekken. "Ik ben moe," zeide ik eindelijk; "het is laat, we moesten maar gaan slapen." "Rodolphe keek me aan.
Toen de proost hem naderde beefde hij over het heele lichaam, maar zoodra de eerste vraag kwam richtte hij zich dadelijk op. De dagelijksche oefening in het ondervraagd-worden ontnam aan dit oogenblik al het plechtige, wat hem zoo juist bijna overweldigd had. Van nu af aan antwoordde hij vlug en duidelijk met de oogen op den proost gericht. "Is het van groot gewicht Christus te kennen?"
Hier zweeg de onbekende een oogenblik. Zijn stem beefde, maar hij hervatte: "De expeditie begaf zich op weg en trok Australië door. Zij slaagde natuurlijk niet, daar Ayrton of Ben Joyce, hoe men hem noemen wil, haar leidde, dan eens voorgegaan, dan weder gevolgd door zijn bende ontsnapte veroordeelden, die met het plan in kennis waren gesteld. "De Duncan lag intusschen voor Melbourne.
Zou zij dan, toen zij de laatste gedachtenis van haren bruidegom voor de schuldbekentenis harer moeder ten offer bracht, ook het vermogen, dat Ole Kamp voor haar en zich zelven gedroomd had, uit hare handen gegeven hebben? Vreeselijk oogenblik! Het zesde meisje had eenige moeite om hare hand in de voor haar staande trommel te brengen. Geen wonder, de kleine beefde als een riet.
Alle oefenspelen met mageren Hein waren in zijn denkend brein verzameld. Het zou er nu op aankomen, wat hij had geleerd. Schoppen was troef. Bij den derden slag speelde Gerard een twintig uit. Hij beefde van geluk. Ja, hij zou mogen winnen. Het was de laatste tour en nog had geen van beiden zes-en-zestig geroepen. En ineens kwam er een jubeling in Gerard. Hij zou het spel niet verliezen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek