Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Op 't uur dat wij binnenkomen, zien we reeds de gobernadorcillo, Capitán Pablo, Capitán Basilio, Lucas, de man met het litteeken in zijn gezicht, die zooveel verdriet had over den dood van zijn broer. Capitán Basilio treedt toe op iemand uit het volk en vraagt hem: "Weet je ook welke haan Capitán Tiago meebrengt?" "Ik weet het niet, meneer. "Ik geloof 't zeker!
Na het geschenk dat hij aan zijn aanstaande gegeven had, was Ibarra zoo in zijn schik, dat hij begon te spelen zonder veel na te denken of acht te slaan op de zetten die hij deed. Zoo kwam het dat, ofschoon Capitán Basilio zich alleen nog maar met groote moeite had kunnen verdedigen, de partij toch gelijk-op kwam te staan, dank zij de vele misslagen die de jongeman daarna beging.
Ze kookte nieuwe rijst en maakte de drie sardijnen klaar die er over waren: elk zou er anderhalf krijgen. "Ze zullen wel goeden eetlust hebben!" dacht ze, "de weg is lang en een hongerige maag heeft geen oogen." Aandachtig luisterde ze naar 't geringste geluid van voetstappen: krachtig en duidelijk, dan waren ze van Basilio, licht en ongelijk, dan van Crispin, dacht ze.
Maar plotseling rezen haar de haren te berge: zins-begoocheling of werkelijkheid, ze zag Crispin staan naast den haard, daar waar hij placht te zitten om met haar te keuvelen. Nu zeide hij niets. Hij keek haar aan met zijn groote, peinzende oogen, en glimlachte. "Moeder, doe open! Doe open, moeder!" zeide de stem van Basilio van buiten. Sisa huiverde sterk en het vizioen verdween. Basilio.
De twee broertjes werden ijskoud. "Jij, Basilio, krijgt een boete van twee realen, omdat je niet in de maat luidt!" zeide hij met een spelonkstem, alsof hij zijn stembanden kwijt was. "En jij, Crispin, jij moet van nacht hier blijven, totdat wat je gestolen hebt, terecht is." Crispin keek naar zijn broer, alsof hij om bescherming vroeg.
"De oude Tasio heeft me gezegd dat ze wat later zouden wezen. Crispin kan al lezen en.., misschien brengt Basilio zijn loon thuis." Bij 't hooren van deze reden stond de man stil, weifelde een oogenblik, maar zijn goede genius zegevierde. "In dat geval moet je een 'peso' voor me bewaren?" zeide hij, en stapte op. Sisa schreide bitter, maar ze dacht weer aan haar kinderen en droogde haar tranen.
't Is al een week dat we moeder niet gezien hebben!" smeekte Basilio, zijn broertje vastgrijpende, als wilde hij hem verdedigen. De hoofdkoster gaf hem een tik zoodat hij losliet en trok Crispin mee. Deze begon te schreien en liet zich op den grond vallen, terwijl hij tot zijn broêr zeide: "Ga niet van me weg. Ze zullen me doodmaken!"
Doch op 't gezicht van 't bloed, dat het voorhoofd van haar jongen bedekte, kon ze een kreet uitstooten, alsof er een streng van haar hart gebroken ware: "Mijn kinderen!" "Wees niet bang, moeder!" antwoordde Basilio, "Crispin is in 't klooster gebleven." "In 't klooster? Is hij in 't klooster gebleven? Leeft hij?" De knaap sloeg zijn oogen naar haar op.
De bebouwde velden waren achter den rug, en ze bevonden zich in de nabijheid van 't bosch. Basilio zag zijn moeder daar ingaan, en hij drong er ook in door. De struiken en heesters, de doornige rotanplanten en uitstekende wortels beletten beider voortgang.
"Juist, zooals Sulla!" herhaalde Capitán Basilio gevleid. De verbazing nam trapsgewijze toe. "Daar er veel rijke menschen komen en ieder van hen duizenden en nog eens duizenden peso's bij zich heeft, behalve hun beste hanen, en het 'liampo' en speelkaarten, stel ik voor 'veertien dagen hanegevechten en opening van alle speelhuizen gedurende dien tijd..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek