United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Boven 't belachelijk gezag van zoo'n gobernadorcillo staat het recht van 't volk. 't Was het begin van een goede les, en u heeft die verloren laten gaan." "En wat zou ik hebben kunnen doen tegenover den vertegenwoordiger van de vooroordeelden? Daar heb je nu meneer Ibarra, die heeft zich gebogen voor de geloofs-overtuigingen van de menigte. Denkt u soms dat hij gelooft in een kerkelijken ban?"

De weleerwaarde pater Fray Dámaso, deelde met de goedhartigheid die hem zoo bijzonder eigen is, deze meening van den "gobernadorcillo", en voegde er bij, dat in zoo'n geval de prinses er wel voor zou weten te zorgen 's reuzen navel te ontbloten en hem den genadeslag te geven.

Capitán Basilio gaf wenken aan den jongen man om hem te kennen te geven, hoe hij zijn arm moest bewegen en zijn voet neerzetten. De eenige die onverstoorbaar bleef, was de "gobernadorcillo" deze burgervader scheen afgetrokken en bezorgd tegelijk.

Zijn vrienden gaven antwoord op beide blikken en richtten zich daarbij tot de jongeren, als om ze 't van nijd te doen besterven. "Nu kan iederen die wil, spreken, ehem?" hervatte de "gobernadorcillo." Hij kon niet verder gaan, want zijn hoesten stoorde hem. Te oordeelen naar de stilte, wilde niemand zich een der "patres conscripti" laten noemen: niemand stond op.

Maar heden avond zullen er minstens een half dozijn bals gegeven worden bij den gobernadorcillo en de voornaamste cabezas van den pueblo.

U en ik ook! U, mijnheer de Gobernadorcillo, heeft daar een vracht kaarsen bij u die afkomstig zijn van den Chineeschen winkel; ik heb nu meer dan tien jaar aan iedere nieuwe 'Capitán' voorgesteld, om bliksemafleiders te koopen. En ze lachen me allemaal uit: ze koopen bommetjes en vuurpijlen en laten voor geld de klokken luiden.

De nieuwe gobernadorcillo, een rijke Bicol, wilde de aanvaarding van zijn ambt inwijden met een schitterend feest, en had daartoe een zondag uitgekozen, aan eene te Albay zeer geliefde heilige gewijd.

Och en de filosoof Tasio is ook al gestorven, en dien hebben ze op 't Chineesche kerkhof begraven." "Arme Don Anastasio!" zuchtte Don Filipo. "En zijn boeken?" "Die werden verbrand door de vromen die zoo Gode welgevallig meenden te zijn. Ik heb niets kunnen redden, zelfs niet Cicero's werken... en de gobernadorcillo deed niets om het te beletten." Beiden zwegen.

"U weet immers dat de gobernadorcillo den volgenden ochtend de soldaten in vrijheid gesteld heeft, die ik had kunnen gevangen zetten, en dat hij geweigerd heeft een enkelen stap te doen. Zonder de toestemming van mijn meerdere kan ik niets." "U alleen niets, maar met de anderen samen veel. U had van deze gelegenheid moeten gebruik maken om een voorbeeld te geven aan de andere dorpen.

Zoo'n gobernadorcillo, die noemen ze verstandig, omdat hij niets anders geleerd heeft dan gedienstig en geduldig te zijn tegenover Pater Dámaso, zijn chocolade op te dienen en zijn humeur te verdragen. Die is daarom nu rijk, die buit de kleine bestaantjes van zijn medeburgers uit en praat soms nog van rechtvaardigheid en recht.