Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Toen zond de Engelsche eenige dienaren uit om haar verloren eigendommen te zoeken, en ze vonden verschillende zaken, zoo niet alles. 't Eerst zagen ze op de bestormde barricade den verworpeling van Aracoeli. Maar de man, die gedurende den strijd van het beeld geleerd had, begon der wereld een nieuwe leer te verkondigen, die socialisme genoemd wordt, maar het Antichristendom is.
Merry, die sedert den vorigen avond geen oogenblik gezwegen had; een bewijs dat de andere barricade, de groote, die van Jeanne, zich nog altijd staande hield. Deze hoop werd van de eene groep naar de andere overgebracht, met een verheugd en tevens vreeselijk gefluister, het oorlogsgegons van een zwerm bijen gelijkende. Enjolras verscheen weder.
Keeren wij tot de straat Chanvrerie terug. Eensklaps hoorde men tusschen twee losbrandingen in de verte het slaan eener klok. "'t Is middag," zei Combeferre. Nog vóór den twaalfden slag stond Enjolras op, en beval van de hoogte der barricade met donderende stem: "Brengt de straatsteenen in het huis. Stapelt ze in de vensterbanken.
"In dat geval moet ge ook weten, dat ik van de barricade gezonden ben?" "Ongetwijfeld," zei Jean Valjean. Gavroche stak zijn hand in een anderen zijner zakken en haalde er een in vieren gevouwen papier uit. Toen op militaire wijze aanslaande, zeide hij: "Eerbied voor de dépêche. Zij komt van de voorloopige regeering." "Geef," zei Jean Valjean. Gavroche hield het papier boven zijn hoofd.
In dat geval was zijn tegenwoordigheid bij dit gevecht zeer natuurlijk. Intusschen was Gavroche reeds aan het andere einde der barricade en riep: "mijn geweer!" Courfeyrac deed het hem teruggeven. Gavroche verwittigde "de kameraden," zooals hij hen noemde, dat de barricade omsingeld was. Met de grootste moeite was hij teruggekomen.
Drie mannen hieven het lichaam van den ellendeling op, dat nog de laatste stuiptrekkingen van het scheidend leven vertoonde, en wierpen het over de kleine barricade in de straat Mondétour. Enjolras stond in gedachten verdiept. Wie weet welk een grootsche duisternis zich langzaam over zijn vreeselijke rust spreidde. Eensklaps verhief hij de stem. Allen zwegen.
Gibelotte ging beladen met puin en gruis heen en weer. In haar vermoeidheid hielp zij aan de barricade. Zij bediende de barricade van steen, zooals zij de drinkers van wijn zou hebben bediend, steeds met slaperig gezicht. Een omnibus met twee witte paarden reed aan 't einde der straat voorbij.
De stem, die in de schemering Marius naar de barricade der straat Chanvrerie had geroepen, had op hem den indruk der stem van het noodlot gemaakt. Hij wilde sterven, de gelegenheid bood er zich toe aan; hij klopte aan de deur van het graf, een hand reikte hem in de schaduw den sleutel. Die sombere openingen, welke zich in de duisternis aan de wanhoop vertoonen, zijn verleidelijk.
De brief is blijkbaar geschreven om door Cosette eerst den volgenden morgen gelezen te worden; na de beide losbrandingen, welke men tusschen elf uren en middernacht gehoord had, was er niets voorgevallen; de barricade zal niet ernstig worden aangevallen dan met het aanbreken van den dag; maar om 't even, nu "deze man" aan den krijg heeft deelgenomen, is hij verloren; hij is door het raderwerk gevat.
't Was in zulk een stil plekje binnen de barricade, dat Eponine gestorven was. Daar bleef Jean Valjean staan; hij legde Marius zacht op den grond, leunde tegen den muur en sloeg de oogen rondom zich. De toestand was vreeselijk. Slechts voor het oogenblik, misschien voor twee of drie minuten, was deze muur een wijkplaats; maar hoe dit bloedbad te ontkomen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek