United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ballade van Aager en Else. De god van de zee. Behalve Niörd en Mimir, die beiden oceaangoden waren, terwijl de een de zee voorstelde bij de kust en de ander den oorspronkelijken oceaan, waaruit, zooals men meende, alle dingen waren voortgekomen, erkenden de noordelijke volken een ander zeebeheerscher, Aegir of Hler geheeten, die òf in de koele diepten van zijn vloeibaar gebied woonde òf verblijf hield op het eiland Lessoe, in het Kattegat, of Hlessey.
Deze ballade dateert uit de zestiende eeuw en schijnt op de historie te berusten. Maar Kelly wijst er op, dat de schrijver aan den éénen kant Almanzor verwart met Abdalla, den gouverneur van Toledo, en aan den anderen kant Alfonso V van Leon met zijn vader, Bermudo II, waardoor hij eenige chronologische moeilijkheden schept.
Dunstan, en hij verachtte Oc en Oui evenzeer als hij den afval van des duivels hoef zou veracht hebben; oprecht Saksisch alleen zal in mijn cel gezongen worden." "Dan zal ik," zei de ridder, "een ballade beproeven, door een Saksischen zanger, dien ik in het Heilige Land kende, gedicht."
In de ballade ontrukt Pérez de ceintuur aan de Mooren, die haar gevonden en »op een speer gestoken« hadden. »Halt, roovers! halt, gij dieventuig! geeft mij mijn gordel weer!« Riep hij, en woedend velde hij de Moorenbende neer. Toen hij in 't Spaansche kamp verscheen als overwinnend vorst, Bedekte de herwonnen schat zijn trotsche heldenborst.
Mijn eigen opvatting over het volkomen ontbreken van Moorschen invloed op de Spaansch romanceros, wordt gesteund door critici, die veel beter dan ik in staat zijn dit vraagstuk te beoordeelen; maar bij de behandeling van de ballade heb ik mijn eigen weg gevolgd, en ik meen hiertoe gerechtigd te zijn door een jarenlange studie van dit onderwerp, dat zoo ten volle mijn belangstelling en liefde heeft.
Een ongebreidelde en kinderlijke romantiek vult het verhaal met onwaarschijnlijke gebeurtenissen. Een rooverhoofdman vertelt zijn ongelukkig leven: "En menigmael heb ik op 's meisjes bede, den groenen lindeboom onder de klanken eener weemoedige ballade doen zuchten." Het liefje wordt geschaakt.
Vanuit zijn grondgebied rijdt hij nog vóór de dageraad Van Alcala de Henares in somber rouwgewaad. De jonge Zegri, zoo verhaalt de ballade, is gekleed voor den strijd, niet voor een plezierrit of een optocht.
Toen hij ten slotte zijn stotterend aanzoek deed, wees de schoone dame hem toornig af, zeggend dat hij veel te oud en te leelijk was naar haar smaak. "Ellendige Senjemand leelijk en grauw! Gij minnen het meisje van Kvedfiord! Neen een lummel zijt gij en blijft gij ook steeds." Ballade.
Wij slaan »De Heer van Brutayo« en »De Koning van Arragon« over, en komen dan aan de ballade, die tot titel heeft: »De Moor Reduan«, een gedicht, dat betrekking heeft op het beleg van Granada, de laatste vesting der Mooren. Het is de eerste van een groep balladen, die romanceros fronterizos of »grensromances« genoemd worden, en die, zooals wij reeds opmerkten, sterk onder Moorschen invloed staan.
Maar 'k durf niet meer, om uw verwerplijk leven, Zeggen hoe nòg bekoort me uw zoete taal En 't slag van liên dat gìj kent, ken ìk niet Lees dit sonnet, ik smeek 't u, menig maal: Totdat de Booze, die ons scheidt, verdreven, Ten laatste uit uw onteerde ziele vliedt. Ballade.
Woord Van De Dag