Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
En overigens: "tot hiertoe" zei ik zooals wij later zullen zien, komt er verderop meer dan één trek in voor, die zijn gedicht tot het peil van de, zij het verfijnde en dichterlijk-schoone, edelaardig-romantische ballade heeft neergedrukt.. Zij zette 't kindeke van haar arm, Zij sloeg den mantel van om haar leên; Als een menschkind zoo bloot en arm Stond zij op 't kille steen.
Oeuvres du roi René, ed. Quatrebarbes, III p. 194. Charles d'Orléans, Poésies complètes, p. 68. L.c., p. 88, ballade no. 19. L.c., chanson no. 62. Vgl. Alain Chartier, p. 559: "Ou se le vent une fenestre boute, Dont il cuide que sa dame l'escoute, S'en va coucher joyeulx...." Huitains 51, 53, 57, 167, 188, 192, ed. de Montaiglon, Soc. des anc. textes francais, 1881. Museum te Leipzig, no. 509.
De eerste, Het Stierengevecht van Ganzul, is een beroemd gedicht, waarin de vaardigheid van den Moorschen ridder Ganzul in de arena beschreven wordt; deze ballade draagt een beslist Moorsch karakter: Almanzor, Vorst van Granada, riep met trompetgeschal, De eedlen samen uit zijn rijk, van heuvel en uit dal.
In België wordt het rond Leuven nog gehoord, en in Volkskunde XVIII verscheen een variante uit Mater, bij Oudenaarde, die tot titel voert: "Van Halewijns rijk Hof". Een andere variante vindt men in den Hasseltschen Banier van 1906, en, naar verluidt, wordt de ballade ook nog gezongen te Weert in Hollandsch Limburg.
"Zou het mogelijk zijn? o Hemel!" zuchtte Holstaff, die zeer goed wist dat deze legende eigenlijk op Rolandseck te huis behoorde. Deze zucht dankte dus aan verrukking haren oorsprong. "Wohlan! der Ritter!" riep het meisje. Zij stemde hare guitar, en zong de treurige ballade van Schiller.
Wel mocht de zwervende ridder van Castilië, zooals in de oude ballade, zingen: »Het harnas is mijn eenig kleed, En strijd is mij festijn! Mijne lamp, de straal van een planeet, Mijn wereld .... een woestijn.« Grensgevechten met hun herhaalde verandering van tooneel en voortdurende onrust, waren een geschikte voorbereiding tot het dolende ridderschap.
In de populaire lezing, die wij hieronder geven, komt het "Eeuwiggroene land", dat genoemd wordt in de Japansche Ballade "De Visschersknaap Urashima", voor als het Drakenpaleis.
Nooit zag ik een terugstootender en woester uitdrukking dan op het gezicht van dezen man. Onmiddellijk trof het mij, dat ik ergens zijn evenbeeld gezien had, en eindelijk herinnerde ik mij dat dit was op een der teekeningen van Retzsch bij Schiller's ballade "Fridolin", waar twee mannen Robert in het brandende open fornuis duwen.
De infant, nu vijftien jaar oud, dwaalde als naar gewoonte door gangen en trappen en zalen van 't slot. Doch meestal slenterde hij rond de vertrekken der edelvrouwen, om de edelknapen te verschalken, die, gelijk hij, als katten in de gangen op loer lagen. Andere jonkers waren in den tuin, keken verzuchtend omhoog, en zongen eene ballade van minne.
In het laatst der vorige eeuw was de toestand van de Britsche zeemacht een onderwerp van de allergrootste belangstelling onder alle lagen der maatschappij; en toen de schrijver van dit werk in zijn jeugd de ballade »Guarinos« las, maakte hij zich dan ook zeer bezorgd over de tuchteloosheid, die er stellig moest hebben geheerscht bij de Frankische vloot, gedurende de gedwongen afwezigheid van den opperbevelhebber Guarinos, die te Roncevalles door de Saracenen gevangen genomen was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek