Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Luister nu, mijn dierbare Aager, Bruidegom, al wat 'k behoef Is te weten hoe het gaat u In uw still' en sombre groef, Elken keer als gij verheugd zijt En 't geluk uw hart vermooit, Wordt mijn stille graf met blaad'ren, Rozenbladeren getooid. Elken keer als, lief, gij jammert En uw ziele tranen stort, Weet dan, dat mijn stille grafsteen Vol van somb'ren bloedstroom wordt.
De Noordelijke volken meenden verder, dat de geesten van de dooden soms de aarde weer mochten bezoeken en aan hun verwanten verschijnen, wier smart of vreugde hun zelfs na hun dood ter harte ging, zooals verteld wordt in de Deensche ballade van Aager en Else, waar een doode minnaar zijn geliefde beveelt te glimlachen opdat zijn kist met rozen moge gevuld worden in plaats van met de geronnen bloeddruppels, teweeggebracht door hare tranen.
Ballade van Aager en Else. De god van de zee. Behalve Niörd en Mimir, die beiden oceaangoden waren, terwijl de een de zee voorstelde bij de kust en de ander den oorspronkelijken oceaan, waaruit, zooals men meende, alle dingen waren voortgekomen, erkenden de noordelijke volken een ander zeebeheerscher, Aegir of Hler geheeten, die òf in de koele diepten van zijn vloeibaar gebied woonde òf verblijf hield op het eiland Lessoe, in het Kattegat, of Hlessey.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek