Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
Den volgenden morgen kleedde hare oude voedster onder snikken en tranen Elaine's tengere lichaam in een kostbaar gewaad van witte zijde en vlijde hare blonde haren als een wijden mantel om haar heen. Zoo legde men haar op eene baar en droeg haar door de velden naar de rivier. Daar lag een vaartuig aan den steiger, bedekt met een kleed van zwart fluweel.
Baar stond Krijn bij zijn moeder in de keuken. "Ben je er al?" vroeg hij met zijn mond vol. "Moeder pakt me brood in." "Heb je niets bij je," vroeg Krijns moeder. "En moet je geen jas aan? 't Is veel te guur en je krijgt nog wel regen ook." Bart schudde van neen; hij had wel kunnen huilen: hij durfde niets zeggen, omdat hij zich niet goed kon houden.
Nu kwam die troost van zelf tot haar, doordat zich voor haar een geheel nieuwe wereld opende, die niets met baar verleden gemeen had; een schoone, verheven wereld, van welker hoogte af men kalm op het verleden kon terugzien.
De vier anderen plaatsen de doodkist, ontdaan van het lijklaken en afgelicht van de baar, in de dubbele bocht. De glanzende kist en het nikkel der schroeven en handvatsels slaan dof aan van den mist. De touwen worden gevierd. Men hoort ze schuren door de lederharde handpalmen der vier mannen aan weerszijden op den grafrand. Statig zinkt de kist het ondoorzichtelijke zwart in.
Eene berrie had men niet bij de hand; maar de baanwachter, die ondanks zijne smart nog een klaar besef van den toestand had behouden, hief de deur van het wachthuis uit hare hengsels. "Daar is eene baar," zeide hij; "leg Mr. Vereecken er op met mijn bed en draag hem voorzichtig naar huis." Zijn goede raad werd gevolgd.... Men meende het wachthuis te verlaten, maar daar kwam nu eensklaps Mr.
In het Boek der Dooden verschijnt zij eenigermate als helpster van haar zuster Isis, terwijl zij achter Osiris staat, wanneer de harten gewogen worden en zij aan het hoofdeinde van Osiris' baar knielt. Men geloofde, dat zij, evenals haar zuster, groote tooverkracht bezat en in veel opzichten gelijkt zij op haar.
Hij boog zich iets voorover, en ze bemerkte, dat hij iets van den schoorsteenmantel nam, een paar dingen van ijzer. Ze richtte zich iets op, om beter te kunnen zien. Wat waren het? Een paar schroeven. De man in den rooden hemdrok trad statig op de kist toe, en maakte het deksel vast. Iemand ze onderscheidde niet wie legde op de dichte baar een witten doek.
Op hetzelfde oogenblik droeg men op straat een groote baar voorbij. Daarop waren een menigte kerksieraden gestapeld. Het waren lichtkronen, een altaarhemel en reliquieënkastjes. Donna Elisa keek een oogenblik op, toen keerde zij weer tot haar gedachten terug. "Zij wilde mij niet toestaan het huis der Alagona's te versieren op San Sebastiaans feest," dacht zij.
"Willen we 'n baar van takken maken, Lou, en je zoo mee dragen?" "'n Volgenden keer nemen we 'n sportkar mee voor de invaliden." Maar Han, die zich als praeses min of meer verantwoordelijk voelde, ging naar haar toe om te vragen, of ze liever niet verder wilde. Eduard werd gecommandeerd z'n city-bag te openen, en haar 'n slokje wijn te geven uit den gemeenschappelijken beker.
De steile rots tart met haar kruin de zon, En, met haar voet, peilt zij het grondelooze, Het vale diep, waar plomp noch water-roze Ooit in de deining wortel schieten kon. Ik zie, hoe op de rots de felle bron Een baar te bersten jaagt, en zonder poozen Zich-zelf verzwelgen laat, wanneer de booze, Verwoede wind de worsteling begon.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek