Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Met diep aandenken vervuld zijnde, rustte hij met het hoofd op zijn rechterhand, en bezag zonder aandacht zijn zoon Willem die in een boek met zilveren sloten bezig was met gebeden te lezen. Machteld, de jonge dochter van Robrecht van Bethune, stond met haar valk aan de andere zijde der kamer. Zij streelde de vogel zonder op de oude Gwyde of zijn zoon te letten.
"Mijnheer Van Bethune," antwoordde De Valois met spijt, "uw woorden zijn zeer driftig. Ik denk niet dat gij het inzicht hebt mij te honen of te bedroeven?" "Ho neen, op mijn eer!" sprak Robrecht. "Uw grootmoedigheid heeft mij uw vriend gemaakt; maar gij kunt immers toch niet met overtuiging zeggen, dat uw koning een trouwe ridder is?"
Zodra de jonge Veldheer met zijn ruiters op de Vrijdagmarkt gekomen was, brachten de ouderlingen hem de sleutels, en alzo werd hij als tijdelijke Graaf van Vlaanderen ingehuldigd, tot aan de verlossing van Robrecht van Bethune, zijn broeder. De Bruggelingen achtten hun vrijheid nu volkomen, trouwens nu hadden zij een Vorst die hen kon ten oorlog voeren.
Over de brug rijdende sprak De Chatillon tot zijn Broeder: "Gij weet dat ik de eer onzer nicht deze avond te verdedigen heb; ik maak staat op u om mijn wapenmakker te zijn." "Tegen die barse Robrecht van Bethune?", vroeg De St.-Pol. "Ik weet niet; maar mij dunkt dat gij er slecht zult van afkomen; want de Leeuw van Vlaanderen is geen kat, die men zonder handschoen mag aanpakken.
"Gij hebt het gezegd, Mijnheer Van Bethune," antwoordde Diederik, "ziehier de zaak die mij tot de dood toe bedroeft: Johanna van Navarra en Enguerrand de Marigny zijn te Compiègne!" Die namen hadden een schriklijke werking op al de ridders. Zij werden als met stomheid geslagen en bogen hun hoofden zonder een woord te spreken.
Buk uw hoofd niet houd het recht, opdat de Graaf die na mij komen kan, vrij van blaam en schande zij!" Hierna werd de voorbereiding tot de reis wijdlopiger besproken, men redeneerde over meer dan een staatkundig punt. Robrecht van Bethune bedaard en koel geworden zijnde, verliet de zaal en ging in het kleinere vertrek waar Machteld zich bevond.
Na de stad Brugge zich gans in de macht der Fransen had overgegeven, begon De Chatillon ernstig aan de begeerte der Koningin te denken; zij had hem geboden de jonge Machteld van Bethune naar Frankrijk te doen overvoeren.
Hij laat zijn schone nicht, Machteld van Bethune, van zijnentwege groeten, en zal binnen weinig stonden zijn vurige toegenegenheid haar zelf bewijzen. Deze mijn boodschap zij u kond gedaan, mijn Edelvrouw." Hiermede stapte hij met gebukt hoofd achteruit tot bij de deur, en vertrok .
Terwijl Machteld het kleed om haar lenden toog, ging de deur der kamer open; de dienstbode kwam binnen en sprak: "Mevrouw, de Franse heer doet u vragen, of de edele Machteld van Bethune bereid is, en of het hem geoorloofd is voor haar te verschijnen." "Hij kome," was het antwoord. Mijnheer De Cressines had de dienstbode op de trap gevolgd en trad onmiddellijk in het vertrek.
"De voetval zal ik doen, en gij met mij," was het onverbiddelijke antwoord. "Ik?" riep Robrecht met woede. "Ik de voetval doen? Neen, nog liever sterf ik een onzalige dood; God vergeve mij. Ik, Robrecht van Bethune, onze vijand te voet vallen? Wat, zal de Leeuw van Vlaanderen het hoofd bukken voor een Fransman, voor een valsemunter , voor een meinedige? Dan opene zich de grond onder mijn voeten!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek