Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Twee personen naderen zijn kamertje.... neen, naast het zijne schijnt een ander vertrekje te wezen; men gaat er binnen. Een vervaarlijk gegeeuw zulk een waarbij de geeuwer zich schrikkelijk uitrekt treft het oor van den logeergast, en de woorden volgen al geeuwende: "Hé, lekker naar bed!" Janssen houdt zich stil, want zie, dat was arg geheurig, krek asof ie d'r bij was.
Het meisje, verschrikt door deze uitbarsting, bad en smeekte dat Paul toch bedaren en spreken zou; maar Paul kón niet bedaren; alleen nog pakte hij Anneke met beide handen om den hals, drukte haar eenige teedere kussen op de wangen, waarlangs tranen biggelden, trok toen uit zijn buis een papier, waarop een afscheid aan Deine-Meu geschreven stond, stopte het Anneke in handen, en toen het meisje eenige oogenblikken later door het tranenfloers heen naar den vriend zag.... toen.... hemel! toen was hij er niet, en binnen niet, en boven niet.... en.... in den bongerd niet, en niemand had 'm gezien, en Kees de hond kwam met de stert tussen de been' 't erf op, en jenkte, krek, krek asof ie met geweld noar huus was gejoagd.
'k Was, liewe Lewie, weer meer as gefoelig van fhreugde as 'k kwam staan te hoore as iwes gesond te Hafrika in Halgiers was aangekhomme, maar as 'k hoorde as iwes most sjchiette en nekserseere heb 'k 'n sjchreeuw gelate, asof 'r 'n fiegelante teuge me zierhaffaire aanrhee, en zeej 'k: "as ze Lewie maar niet wheerom sjchiete.
In 't darp heit ze de mopsneus of schrumpele San, en, die vuul zin van hart, die zetten zonder grond achter dat "San" nog 'en "tip." Asof ze 't helpen kos; asof lillik van lief en foacie ook slecht van geist is!
Zonder zich in de eerste verwarring meer om zijn dochter te bekommeren, droeg hij Jozef de woning binnen, en gelastte der verschrikte moeder Trijntje, om de wond aan 't achterheufd met êk en woater te wasschen. Jenneke stond te kieken asof ze versteind was. Janboer sprak haar geen woord toe, en liep, toen Jozef in 't bed op 't kelderkamerke was geleid, zoo hard as ie kon noar den dokter.
Deine-Meu keek noar 't vuur en nam den vuurlêpel, en lei 'm zóó dat 't moar 'en handtast was, went.... Dissel trok zoo'n iesderig gezicht, en ze wou niet dat Geurt binnen zou wêzen. "'k Het in d' Oost 'en ongelukkig lêven gehad, en...." "In d' Oost! In d' Oost?" riep Deine-Meu: "Wou ie me leugens op de mouw smerren! Asof ik niet wiest da'j as schandoal in 't groote pakhuus gebrocht zint."
"Nou dan boer," begon Berend, terwijl hij een verbazend braaf gezicht zette: "ik bin achter 'en ding gekommen, woar 'k niet van heb kunne sloapen. De boer weet 't, 'k het den boer altied met zurg en eerlikheid gediend, asof 't veur mien eiges was, en 'k mag niet liejen dat ze den boer achter zien rug beknoojen of bestêlen, en den boer moar wat veurproaten en 'm toch schand aandoen."
In de kroam van Paul had Geurtje den letsten oajem uutgebloazen, en Teunis had gegreind, krimmeneel had ie oangegoan en op 't kleine jungske gevluukt, krek asof die 't helpen kos dat zien moeder dood was. Helaas! na Geurtjes dood was Teunis tot zijn oude natuur teruggekeerd.
En de Geldersche neef hij ging is kuieren; en 't goeng krek in zien borst asof 'r twee oan 't kibbelen woaren; neen joa neen joa! Toen Janssen thuus kwiem vond moeder dat ie stil was. Véur 't noar bed goan las ie 'en kapittel uut den Biebel.
Joa, nou za'k 't zeggen ook," en Berends gelaat nam een vreemde plooi van heiligheid aan: "Asof ie Jenneke ook al niet slecht het gemoakt, en asof ie d'r niet altoos...." "Berend, ge liegt!" riep Janboer pijnlijk geschokt, zoo hard dat de varkens verschrikt uit het schot naar buiten stormden: "Wát...! wou.... ie.... van Jenneke proaten!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek