United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij wordt gewoonlijk afgebeeld met vleugels, met strenge en ernstige gelaatstrekken, en met een toom, zwaard of geesel in de hand. Nemetacum, hoofdstad der Atrebates in Belgica, thans Atrecht of Arras. De Nemetae, Triboci en Vangiones woonden reeds ten tijde van Caesar op den linker Rijnoever, en worden genoemd als hulptroepen van Ariovistus. Nemetocenna = Nemetacum. Nemetum, Nemossos, z.

Het dienstmeisje zeide fluisterend aan zuster Simplicia, dat mijnheer de maire dienzelfden morgen vóór zes uren in een kleine tilbury met een wit paard was uitgereden, alléén, zonder voerman; dat men niet wist, waarheen hij was gereden, dat sommigen zeiden hem den weg naar Arras te hebben zien inslaan, doch dat anderen verzekerden hem op den weg naar Parijs ontmoet te hebben.

Zij was een brandnetel, wie men kon aanzien, dat ze met de monnikskap in schuring was geweest. Tijdens de restauratie was zij zoo vroom geworden, dat de priesters haar wegens den monnik geabsolveerd hadden. Zij bezat een klein vermogen, 't welk zij, zooals zij overal en voortdurend rondbazuinde, aan een klooster wilde vermaken. Bij den bisschop van Arras stond zij goed aangeschreven.

Vijf, zes, acht en een half? dat moeten zeker poststations aanduiden. Toen wendde hij zich tot zijn vrouw: Ik heb 't gevonden. Wat? Van hier tot Hesdin is vijf uren, van Hesdin tot Saint-Pol zes, en van Saint-Pol tot Arras acht en een half. Hij gaat naar Arras. Inmiddels was de heer Madeleine weer te huis gekomen.

"Verduiveld! die man heeft haast," zei de postillon. De man, die zich zoo haastte, was hij, dien wij in zulk een bedroevenswaardigen zielestrijd gezien hebben. Waarheen ging hij? Hij had het niet kunnen zeggen. Waarom haastte hij zich? Hij wist het niet. Hij ging op goed geluk af voorwaarts. Waarheen? Ongetwijfeld naar Arras. Wellicht ook naar elders.

"Naar Arras." "En wil mijnheer daar vandaag zijn." "Zekerlijk." "Met postpaarden?" "Waarom niet?" "Is 't mijnheer goed, er van nacht te vier uren aan te komen?" "Volstrekt niet." "'t Is, weet ge..., met postpaarden heeft het veel bezwaar. Heeft mijnheer een pas?" "Ja." "Nu, zoo mijnheer postpaarden neemt, komt hij niet voor morgenochtend te Arras. Wij hebben hier een binnenweg.

"Welaan, dan rij ik te paard. Span de cabriolet uit; er zal hier wel een zadel te koop zijn." "O ja; maar wil dit paard onder den zadel loopen?" "'t Is waar, ge herinnert er mij aan, het wil niet onder den zadel." "Dan...." "Maar in 't dorp zal ik wel een paard kunnen huren?" "Een paard om in ééns door naar Arras te rijden?" "Ja." "Dat zou een paard moeten zijn, zooals men er hier geen heeft.

De derde was Maximilaan Robespierre, een uit Arras afkomstig advocaat, die in de Nationale Vergadering door de zwaarwichtigheid zijner betoogen en zijn onbeholpen redenaarstrant zich nog al eens belachelijk had gemaakt.

Dat de menschen slechts zijn masker zagen, maar dat de bisschop zijn aangezicht zag. Dat de menschen slechts zijn leven zagen, maar dat de bisschop zijn geweten zag. Hij moest dus naar Arras gaan, om den gewaanden Jean Valjean te bevrijden en den wezenlijken aan te geven. Helaas! dit was een ontzettend offer, een smartelijke overwinning, een laatste stap; maar hij moest.

"Zeven uren, mijnheer," zei deze "wij zullen te acht uren te Arras zijn; wij zijn er nog slechts drie mijlen af."