United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen in het jaar 1859 een nationale vlag noodzakelijk was, werd de zonnevlag zonder eenige toevoeging aangenomen; maar een enkele bol zonder stralen was niet voldoende, en een meer uitgewerkte teekening werd uitgevoerd, de chrysanthemum met zestien bloemblaadjes. Wij kunnen niet anders dan een vermoeden uitspreken omtrent het verband tusschen de zon en de chrysanthemum.

Toen Hans zoover gekomen was, lei zijne moeder zachtjes hare hand op zijn' mond en zei: "Stil, stil, mijn jongen, zeker ben je nog heelemaal van streek, anders zou je zoo niet praten. Moet Baas Martens nu alleen de schuld hebben? Kan die het helpen, dat zekere Hans tegen het verbod van zijne moeder in naar hem toeliep? Kan die het helpen, dat dezelfde Hans onnoozel genoeg was, alles dadelijk te gelooven, wat men hem op de mouw speldde? Hans, mijn jongen, begrijp je niet, dat jij zelf de grootste schuld hebt? Een heelen boel verdriet heb je vandaag gehad; maar ik hoop, neen, ik weet wel zeker, dat je er ook een beetje wijzer door geworden bent. Als iemand nu in 't vervolg iets vertelt, dat wat vreemd lijkt, dan zal mijn Hans stellig niet maar dadelijk alles gelooven. Dan zal hij eerst eens denken bij zichzelf: 'Is het wel zoo, k

Ook deze broer zal niet anders doen dan de oudste en Napoleon weerstreven, al zal Holland niet in opstand komen zooals Napels doet en al zullen de Hollanders van dezen weerstand tegen den Keizer tegelijk de voordeelen genieten.

't Was hem alsof hij droomde, droomde van zijn idealen, idealen, die hij nog niet anders dan in onbestemde vormen kende; en toen hij eindelijk den strijkstok neerlei, hoorde hij onder zich in den tuin Otto's stem, die verrukt uitriep: "Dat is heerlijk, verrukkelijk! Ik gaf er alles om, als ik zoo kon spelen." "Mij ook?" vroeg Albertine lachend. "Neen, jou niet, liefste, jou niet!"

Wanneer ik iets duidelijk meende uitgelegd te hebben, zoodat mijns inziens geen vergissing mogelijk was, bleek de andere iets geheel anders te hebben begrepen. En beiden vonden wij het erg dom en onbegrijpelijk van elkaar. Om half vijf waren wij weer in Kyoto terug en gingen eten in het reeds genoemde restaurant, waar men een zeer goede, europeesche tafel krijgt voor niet veel geld.

Naar het schijnt, was de burgemeester aanvankelijk niet anders dan een afgevaardigde van de gilden, dat is van de burgerij, bij het stedelijk bestuur.

De warmte was erg, en geen koeltje bracht verlichting. Maar eindelijk wees de koetsier ons een streep boomen; dat is Teheran. De steden in Europa kondigen zich aan den reiziger aan door huizen en grootere gebouwen; in de steden van Azië daarentegen verbergen de hooge boomen de lage huizen en uit de verte ziet men, als de gids u een stad wijst, niets anders dan groen.

Wij zullen hen bijstaan en beschermen, totdat Godelieve eene voordeelige plaats in een onderwijsgesticht heeft gevonden; totdat zij weder de middelen hebben bekomen om stil en tevreden te leven. Wij zullen over hen waken, om voortaan het ongeluk van hen af te keeren. Anders kunnen wij toch niets...."

»Kleine attenties van Mina uitgezonderd, die ik altijd reciproceer, is het immers daarbij gebleven?" »Nu ja, daar is het ook bij gebleven; maar indien gij dat cadeau anders ontvangen hadt...."

"Wat kon ik doen?" protesteerde Mapoehi. "Ik was hem het geld schuldig. Hij wist dat ik de parel had. U hebt zelf gehoord dat hij er naar vroeg. Ik had het hem niet gezegd. Hij wist het. Iemand anders heeft het hem gezegd. En ik was hem het geld schuldig." "Mapoehi is een dwaas," bootste Ngakoera na. Zij was twaalf jaren oud en wist niet beter.