Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 november 2025
Zoowel de toon als de schaduw trof Amy; zij had die reeds vroeger gehoord en gezien, en zij keek op, juist bijtijds om een nieuwe uitdrukking in Laurie's oogen waar te nemen een harden bitteren blik, vol smart, onvoldaanheid en spijt. De blik was voorbijgegaan, eer zij dien goed kon bestudeeren, en zijn gezicht had weer de gewone onverschillige plooi aangenomen.
Amy was ook heel dapper, eer de boot van wal stak, maar juist toen de loopplank zou weggenomen worden, kwam het haar plotseling in de gedachte, dat weldra de wijde oceaan zou golven tusschen haar en allen, die zij het meest liefhad, en zij klemde zich vast aan Laurie, die het laatst bij haar was achtergebleven, en smeekte snikkend: "O, zorg toch goed voor hen, als er iets mocht gebeuren"
"Hoor!" riep Jo, opspringend. Ja, daar klonk een geluid van paardenbellen beneden voor de deur, een kreet van Hanna en Laurie's stem, die op een vroolijken fluistertoon zei: "Meisjes, ze is er! Ze is er!" Terwijl dit alles thuis voorviel, had Amy een moeilijken tijd bij Tante March.
"Koop de vazen," fluisterde Amy Laurie toe, als een laatste vurige kool op het hoofd harer vijandin. Tot Mary's groote vreugde kocht "de jonge Laurence" niet alleen de vazen, maar wandelde hij zelfs de zaal door met een prachtstuk onder elken arm.
Ik bid er om, dat het zoo zijn mag, en doe mijn best, om alles te worden, wat hij denkt dat ik ben, want ik heb mijn 'kapitein' met hart en ziel lief, en zal hem nooit verlaten, zoolang God ons te zamen laat. O, Moeder, ik wist niet, dat de aarde den hemel zoo nabij kon zijn, als twee menschen elkander liefhebben en voor elkander leven!" "En dat is onze koele, terughoudende, wereldsche Amy!
"Deze eenvoudige haardracht is hoogst bevorderlijk voor de studie, mejuffrouw, daarom hebben wij haar aangenomen," antwoordde Laurie, die zeker niet van overmatige ijdelheid beschuldigd kon worden, daar hij vrijwillig een mooien krullebol voor ruige stekels van een halven duim lengte had verwisseld. "Maar zeg, Jo, ik geloof, dat de kleine Parker heusch wanhopig verliefd is op Amy.
Meta die op haar kussen zat en met hare fijne handjes ijverig naaide, zag er in haar rose japonnetje op het groene gras zoo frisch en lief uit als een roos. Bets zocht ijverig naar dennenappels, waarmee de grond onder de struiken bezaaid lag, want zij maakte er allerlei aardige dingen van; Amy schetste een groep varens, en Jo breide een soldatensok terwijl ze las.
Schrei nu maar niet langer, maar kom wat met me op- en neerloopen, de wind is te schraal om hier stil te zitten," zei hij op den half teederen, half bevelenden toon, dien Amy zoo graag hoorde; daarop zette zij haar hoed op, legde haar hand op zijn arm en begon in den zonneschijn heen en weer te wandelen, onder de uitbottende kastanjeboomen.
Hij voelde zich meer op zijn gemak, nu hij zijn lange beenen gebruiken kon, en Amy vond het heerlijk te kunnen steunen op zijn sterken arm, het welbekende gezicht, dat haar zoo opbeurend toelachte, weer te zien, en zijn vriendelijke stem nu eens voor haar alleen zoo hartelijk en gezellig te hooren praten.
"Zoo moet je 't doen; wring zoo je handen, waggel dan door de kamer en roep wanhopig: "Roderigo! red mij, red mij!" en Jo viel in onmacht, met zulk een hartroerenden kreet, dat hij de anderen door merg en been ging. Amy trachtte het haar na te doen, maar ze stak haar handen zoo houterig voor zich uit en zwaaide heen en weêr, alsof zij door touwtjes in beweging werd gebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek