United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik geloof, dat wij deze zaak best afzonderlijk zullen afhandelen." "Een redelijke vraag sla ik niet af," antwoordde Ambrosius, zich naar een venster begevende: "welke opheldering verlangt gij?" "Wat is uw doel?" vroeg Mom zacht en schielijk: "waarom mij dus tentoongesteld op een oogenblik, dat ik alles voor uw geloofsgenooten doe?"
"De Heer Kanselier en ik reizen naar Den Haag, om voorstellen van vrede te doen," zeide Spinola, somber voor zich ziende. "God geve dat hij gesloten worde!" riep Ambrosius uit. "Daar is geen nood voor," hervatte de Veldheer: "de voorwaarden zijn juist niet zeer aannemelijk.
"Werkelijk, mijn beste Raphaël, ik verheug mij in uw voorspoed. Broeder Ambrosius heeft mij de geschiedenis van uwe bekeering verteld en dat verhaal deed mij veel pleizier. Welk een voorrecht voor u beide, tot deze kleine schare van uitverkorenen te behooren, die een eeuwige gelukzaligheid zullen genieten!" Ik vertelde hun daarna mijn geschiedenis.
Broeder Antonio volgde zijn voorbeeld en wierp eveneens zijn vermomming weg. Stel u echter mijn verbazing voor, toen ik beter toeziende, in den ouden kluizenaar don Raphaël herkende en in broeder Antonio niemand anders dan zijn trouwe knecht, Ambrosius de Lamela. "Mijn hemel!" riep ik uit, "ben ik hier onder kennissen!"
"Och!" zei Ambrosius, "men heeft de hand aan den eerwaarden Prior geslagen, strijdig met het heilig gebod, dat ik reeds aangehaald heb, en die Belials-kinderen hebben zijn valiezen en bagage uitgeplunderd, en van tweehonderd mark fijn goud beroofd, daarenboven, vorderen ze nog eene aanzienlijke som, eer ze hem uit hun onheilige handen willen ontslaan.
Gevoelens, die ons tot nog toe onbekend geweest waren, bewogen ons en wij gevoelden misschien voor de eerste maal in ons leven berouw over ons gedrag. Don Raphaël zei tot mij: "Waarde Ambrosius, wij zijn twee verdwaalde schapen, die de Vader uit erbarmen wil opnemen. Hij roept ons. Laten wij niet doof zijn voor die stem.
"Ha! vervloekte grijskop! dat is uw werk!" brulde de Ambtman, eensklaps als uit een sluimering ontwakende en met de gesloten vuist den Vicaris dreigende: "doch beef! gij zult mijn wraak niet ontgaan." "Dat is mijn werk niet," zeide Pater Ambrosius met koelheid: "had ik deze ontknooping kunnen voorzien, mijn tegenwoordigheid hier ware overbodig geweest."
Wat echter den persoon betreft, dien ik zoek, het is Don Louis de Velasco, en het zou mij aangenaam zijn, indien UEd. mij behulpzaam wilde wezen om een mond gesprek met hem te verkrijgen." "Jongeling!" hervatte Ambrosius: "versta ik u wel? Zijt gij niet in dienst van den verjaagden Paltsgraaf, die zich koning van Bohemen noemt? Wat hebt ge dan met zijn vijand uit te richten?" Joan zweeg.
C., zoon van Patricius en Monica, ontving zijne opvoeding te Madaura en te Carthago, was eerst leeraar te Tagaste, daarop leeraar in de welsprekendheid te Carthago, daarna te Rome en te Milaan , waar hij onder invloed van Ambrosius tot het Katholicisme overging en zich in 387 liet doopen.
Ambrosius en ik stalen uw valies en, op onze muilezels gezeten, sloegen wij den weg in naar Madrid, zonder ons te bekommeren om Camilla en onze kameraden, die wel even verwonderd geweest zullen zijn als gij, ons den volgenden dag niet weer te zien. Wij veranderden den tweeden dag van plan. Inplaats van naar Madrid te gaan, dat ik niet zonder reden had verlaten, gingen wij naar Toledo.